بررسی رابطه بکارگیری نظام مدیریت استعداد و کاهش تمایل به ترک خدمت

Abstract

این پژوهش با هدف تبیین الگوی روابط ساختاری بین نظام مدیریت استعداد و تمایل به ترک خدمت با در نظر گرفتن نقش میانجی تاب‌آوری انجام شد. در واقع مساله این تحقیق بررسی روابط ساختاری بین سه متغیر بود. روش تحقیق از حیث هدف، توسعه­ای-کاربردی و از حیث شیوه‌ی جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی- همبستگی می­باشد. جامعه‌ی آماری این تحقیق شامل کل کارکنان کارخانه‌ی سیمان خاش به تعداد 274 نفر در سال 1392 است که سرشماری شدند. داده‌های جمع‌آوری شده از طریق پرسشنامه، توسط آزمون‌ تحلیل مسیر در نرم‌افزار LISREL و از طریق آزمون‌ یومن ویتنی و میانه در نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان می­دهد که به‌ کارگیری نظام مدیریت استعداد رابطه مثبت و معنی‌داری با تاب‌آوری دارد، همچنین تاب‌آوری رابطه منفی و معنی‌داری با تمایل به ترک خدمت دارد. بنابراین بر اساس یافته های تحقیق ، لزوم توجه به پیاده‌سازی فرایندهای نظام مدیریت استعدادها با رویکرد ارتقاء تاب‌آوری در سازمان‌ها و به ‌خصوص در مراکز صنعتی بیش از پیش مشخص می­شود.