تأثیر مدیریت کیفیت فراگیر بر عملکرد نوآوری: اثر تعدیل کنندگی یادگیری سازمانی

Abstract

هدف اصلی این مقاله، مطالعه تأثیر مدیریت کیفیت فراگیر و یادگیری سازمانی بر عملکرد نوآوری<br />در شرکت مس سرچشمه است. نمونه آماری شامل 39 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت مس<br />می باشد که دادههای مورد نیاز پژوهش از طریق پرسشنامه جمعآوری گردید.<br />مدیریت کیفیت فراگیر، شامل حمایت مدیریت ارشد، مشارکت کارکنان، بهبود مستمر و تمرکز بر<br />مشتریان است که بیشترین بار عاملی را تمرکز بر مشتری و کمترین بار عاملی را مشارکت کارکنان<br />دارد. همچنین شاخصهای عملکرد نوآوری به سه گروه نوآوری در محصول، نوآوری در فرآیند و<br />نوآوری سازمانی تقسیم میشوند که نوآوری در فرآیند دارای بیشترین بار عاملی و نوآوری سازمانی<br />دارای کمترین بار عاملی است. یادگیری سازمانی به عنوان یک متغیر میانجی در نظر گرفته شده است<br />که شامل استراتژی یادگیری و فرهنگ یادگیری است که استراتژی یادگیری دارای بار عاملی بیشتری<br />است. بطور کلی نتایج معادلات ساختاری نشان میدهد که عملکرد نوآوری به میزان 93 درصد تحت<br />تأثیر مستقیم مدیریت کیفیت فراگیر است و این تأثیر به وسیله یادگیری سازمانی تعدیل میشود.