بررسی رابطۀ ادراک خویشتن و سبکهای هویت با التزام عملی به اعتقادات مذهبی

Abstract

<strong><em><span style="text-decoration: underline;">هدف:</span></em></strong> پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ ادراک خویشتن و سبکهای هویت با التزام عملی به اعتقادات مذهبی انجام شده است. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">روش:</span></em></strong> روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">یافته‌ها:</span></em></strong> بین ادراک خویشتن و سبکهای هویت با التزام عملی به اعتقادات مذهبی رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد. در گام اول، بُعد تعهد هویت توانست 33 درصد واریانس التزام عملی به اعتقادات مذهبی را تبیین کند. در گام دوم با اضافه شدن ادراک خویشتن، این متغیّرها 49 درصد واریانس التزام عملی را تبیین کردند (001/0>p). همچنین بین سبکهای هویت اطلاعاتی و هنجاری و بُعد تعهد هویت با التزام عملی به اعتقادات مذهبی رابطۀ مثبت و معنادار و بین سبک هویت اجتنابی با التزام عملی به اعتقادات مذهبی رابطۀ منفی و معنادار وجود دارد(05/0> p). <strong><em><span style="text-decoration: underline;">نتیجه‌گیری:</span></em></strong> افرادی که به شناخت و درک واقعی از «خود» و توانمندی‌ها، نقاط قوت و ضعف، ارزشها و معیارها و به طور کلی به خویشتن‌پذیری و ادراک خویشتن نایل شده و در زمینۀ کسب هویت به ثبات معقول دست یافته‌اند، به گونه‌ای که تعریف واحد و یکپارچه از «هویت خود» دارند؛ به ایدئولوژی ثابت از موضوعات پیرامون خود و جهان آفرینش رسیده‌اند که سبب بالا رفتن میزان تعهد در آنان می‌شود.