نقد روانشناختی داستان‌های فولکلور ایرانی و اروپایی

Abstract

فولکلور یا ادبیات شفاهی و بومی از جایگاه ویژه‌ای در تمامی اقوام برخوردار است.مهم ترین ویژگی فولکلور بیان ناگفته‌هایی است در قالب داستان‌های کودکان یا عامیانه و مردمی. این پژوهش به بررسی روانشنـاختی دو داستـان مردمی، دو روان آدمی، با دو ساختار در ظاهر متفاوت، ولی در ژرفـا همگـون می‌پردازد و سعی دارد از ورای این دو داستان ایرانی و فرانسوی، نهاد پنهان آنها را دریابد. با روایت هر داستان در واقع حرفهای درونمان را می‌زنیم. کنشگر‌های خوب و بد داستان‌ها، همان جنبه‌های شخصی‌ ما و اعداد در قصه‌ها، همان مادینگی و نرینگی درونی ما هستند. حال با نگاهی تطبیقی به بررسی ناخودآگاه جمعی می‌پردازیم که در قصه‌ها به روشنی نمایان است.