مقایسة شعر فروغ فرخزاد، فرزانه خجندی و خالده فروغ از منظر نظریة جانسون

Abstract

به کارگیری روش‌های آماری به دقت و درستی پژوهش‌های سبک‌شناسی بسیار کمک می‌کند. یکی از<br />این شیوه‌ها، روش «تنوع واژگان جانسون» است که بر محور دایرة واژگان استوار است. این<br />مقاله شعر فروغ فرخزاد، فرزانه خجندی (از تاجیکستان) و خالده فروغ (از افغانستان)<br />را از منظر این نظریه واکاوی کرده است. با بررسی سه هزار واژه از هر شاعر ، مشخص<br />شد، نسبت کلی تنوع واژگان در شعر فرزانه خجندی بیش از دو شاعر دیگر است، فروغ<br />فرخزاد و خالده فروغ به یک میزان از تنوع واژگان برخوردارند، اما محاسبات بعدی<br />نشان داد تداوم تنوع واژگان در شعر فروغ بیش از خالده و فرزانه است و گویای آن است<br />که چیرگی فروغ بر زبان شعر، در دورة دوم شاعریش، بیش از دو شاعر یاد شده است. سه<br />شاعر واژگان مشابه بسیاری را به کار برده‌اند، اما شیوة کاربردی واژگان آن‌ها با یکدیگر<br />تفاوت‌هایی دارد که ناشی از تفاوت سبک، دیدگاه‌ها و شرایط زندگی آنان است.