تأثیر وجوه و نظایر در ترجمه های معاصر فارسی

Abstract

<strong> </strong>وجوه و نظایر یکی از ضرورت های اولیه برای مترجمان قرآن کریم است. با توجه به گوناگونی موارد کاربرد واژه ها در زبان عربی، همواره با این مشکل روبه رو هستیم که واژه ای در جمله های معنایی می دهد، اما همان واژه در جمله دیگر معنایی متفاوت و حتی گاهی متضاد دارد و تنها با قرینه های مختلف می توان به مفهوم درست آن پی برد. وجوه و نظایر از دانش هایی است که پیش نیاز فهم و تفسیر قرآن کریم به شمار می رود و یکی از مباحث مهم علوم قرآنی است که راه احتمال را در فهم معانی قرآن باز می کند و گاهی موجب اشتباه می شود و دستاویزی برای فتنه جویان به شمار می رود. وجوه و نظایر در قرآن نشان می دهد که این کتاب عظیم لایه های مختلف معنایی دارد. بنابراین، فهم دقیق قران منوط به فهم وجوه ونظایر است. گاهی مترجمان در ترجمه واژه ها دچار لغزش شده و واژه ای را که در موارد گوناگون معانی متفائتی دارد، همه جا یکسان ترجمه کرده یا وجه معنایی واژه را متناسب با معنای موجود در کتب وجوه قران ترجمه نکرده اند. دراین جستار، وجوه معنایی واژه «فته» را در پنج ترجمه مشهور قرآن کریم ( مکارم، فولادوند، مجتبوی، خواجوی و صادقی تهرانی ) بررسی و به لغزش های مترجمان اشاره می کنیم. گفتنی است در این جستار، بررسی و اساس کار بر وجوه معنایی متمرکز است نه بر نظایر. <strong> </strong>