ارائه الگوی کمی پویندگی (تحرک) نظام آموزشی (مطالعه موردی دانشگاه‌های کرمانشاه)

Abstract

هدف پژوهش حاضر تبیین مدل پویندگی و تحرک نظام آموزش عالی در دانشگاه‏های شهر کرمانشاه است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری شامل 330 نفر از کارکنان دانشگاه­های‏ استان کرمانشاه است که با استفاده از نمونه‌گیری سهمیه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‏ها، پرسشنامه است. روایی (صوری) و پایایی (ضریب آلفای کرونباخ) پرسشنامه‏ها حاکی از آن هستند که ابزارهای اندازه‏گیری از روایی و پایایی خوبی برخوردار هستند. نتایج حاصل از آزمون فرضیات توسط نرم‏افزار <em>SMART-PLS</em> و با استفاده از آماره آزمون <em>t</em> و ضرایب مسیر (<em>β</em>)، نشان می‌دهد که شرایط زمینه­ای بر پویندگی نظام آموزشیبه میزان 732/0 بیشترین تأثیر و شرایط علی به میزان 564/0کمترین میزان اثرگذاری را دارد. پیشنهاد می­شود که به‌منظور ارتباط بین دانشگاه و صنعت دوره‌های آموزشی و یاددهی کاربردی برای جامعه و خانواده‌ها و حضور در بطن زندگی اجتماعی مردم به‌عنوان رهبران علمی جامعه افزایش یابد.