تحلیل مایگان مسائل اجتماعی در «ترانه‏ های کار» زنان

Abstract

ترانه‏های اجتماعی بسیار متنوع‌اند. نوعی از ترانه‏های اجتماعی کارنواها یا ترانه‏های کارند. ترانه‏های کار نواهایی هستند که مردان و زنان در حین کار یا برای کار و ثمرةآن به‏صورت فردی یا جمعی می‏خوانند. هدف این تحقیق از سویی بررسی نقش زنان در تولید بخشی ازترانه‏های کار در مناطق کردنشین و تحلیل تماتیک مسائل اجتماعی در ترانه‏های کار زنان از دگر‌سو است. راهنمای نظری این تحقیق در نگرش‏های تفسیری در فولکلورریشه دارد. روش جمع‏آوری داده‏ها مشتمل بر کار میدانی و انجام‌دادن مصاحبه با ترانه‏خوانان کار در مناطق مختلف استان کردستان بوده است. در‌واقع، بخشی از این ترانه‏ها در اقصا نقاط استان کردستان به‌طور مستقیم از زبان زنان و مردان اخذ شده است. ترانه‌ها در قدم بعد از حالت صوتی به متنی در‌آمده است.پس از آن، ترانه‏های خاص زنان و مردان تفکیک شده است. در مرحلة بعد، کل ترانه‏هایی کار زنان به‌عنوان متن مورد مطالعه انتخاب شده است. روش تحلیل موضوعی برای درک مایگان ترانه‏هایی به‌کار گرفته‏شده که یکی از تکنیک‏های پرکاربرد در تحقیقات کیفی است. نتایج مطالعه نشان داد که اولاً تنوع ترانه‏های کار بسیار زیاد است و بخشی از این ترانه‏ها از سوی زنان خلق‏شده است. درعین‏حال، غالب این ترانه‏ها مربوط به جامعةکشاورزی و دامداری است. ثانیاً از تحلیل مایگان این ترانه‏هاپنج مقولةزیبایی، عشق،ناکامی، نابرابری و انتقاد استخراج شد و در‌نهایت در چارچوب الگوی موضوعی «هنر نرم اعتراض اجتماعی» جمع‏بندی شد. درواقع، مشخص شد که این آواها هنری اجتماعی‌اند که از سوی زنان و در جریان امور زندگی و برای ناکامی‏های فردی و اجتماعی، حسرت‏ها و تمناهای زندگی خوانده می‏شوند.