| dc.contributor.author | علیزاده, حمید | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-09T01:59:55Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-30T01:59:55Z | |
| dc.date.available | 1399-07-09T01:59:55Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-30T01:59:55Z | |
| dc.date.issued | 2012-09-22 | en_US |
| dc.date.issued | 1391-07-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2012-04-29 | en_US |
| dc.date.submitted | 1391-02-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | علیزاده, حمید. (1391). تدوین برنامۀ آموزش والدین برای خانوادههای دارای فرزندان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و تأثیر آن برکاهش نشانهها و کارکرد خانواده*. روانشناسی افراد استثنایی, 2(7), 43-70. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2252-0031 | |
| dc.identifier.issn | 2476-647X | |
| dc.identifier.uri | http://jpe.atu.ac.ir/article_2149.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/210601 | |
| dc.description.abstract | هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، تدوین برنامهای برای آموزش والدین دارای فرزند با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی و بررسی میزان اثربخشی این برنامه بر کاهش نشانههای این اختلال و کارکرد خانواده (شیوههای فرزند¬پروری و استرس والدینی) است. روش: در این پژوهش نیمه آزمایشی، تعداد 24 نفر از والدین دارای کودکان با اختلال نارسایی توجه با روش نمونهگیری خوشه¬ای چند مرحله¬ای به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) شرکت داشتند. برای جمعآوری داده¬های مربوط به تشخیص اختلال از مقیاس درجهبندی نشانههای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی که بر مبنای کتاب راهنمای تشخیصی و آماری بیماریهای روانی (2000) ساخته شده است و نیز به منظور بررسی کارکرد خانواده از مقیاس استرس والدینی (PSI/SF) و پرسشنامۀ سبکهای فرزند پروری رابینسون و همکاران (2000) استفاده شده است. با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس (با اندازه گیری مکرر)، به کمک نرم افزار SPSS تأثیر آموزش والدین بر کاهش نشانههای اختلال و کارکرد خانواده مورد بررسی قرار گرفت. یافته¬ها: نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد که آموزش والدین توانسته است بر کاهش میزان استرس والدین، افزایش شیوۀ فرزندپروری مقتدرانه (پدر و مادر) و کاهش شیوۀ فرزندپروری سهلگیر پدر در سطح (05/0 > P) تأثیر معنادار داشته باشد. همچنین لازم به ذکر است که آموزش والدین بر کاهش نشانهها، شیوۀ فرزندپروری خودکامه (پدر و مادر) و سهلگیر (مادر) در سطح )05/0 <P) تأثیر معنادار نداشت. نتایج مربوط به آزمون پیگیری نیز نشان داد که شیوۀ فرزندپروری خودکامه مادر در سطح (01/0>P) افزایش یافته است. به طور کلی می¬توان نتیجه¬گیری کرد که برنامه مذکور می¬تواند برای بهبود کارکرد خانواده تأثیر داشته باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 260 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علامه طباطبایی | fa_IR |
| dc.publisher | Allameh Tabataba’i University | en_US |
| dc.relation.ispartof | روانشناسی افراد استثنایی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Psychology of Exceptional Individuals | en_US |
| dc.subject | اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی | fa_IR |
| dc.subject | برنامۀ آموزش والدین | fa_IR |
| dc.subject | کارکرد خانواده | fa_IR |
| dc.subject | استرس والدین | fa_IR |
| dc.subject | سبک های فرزندپروری | fa_IR |
| dc.title | تدوین برنامۀ آموزش والدین برای خانوادههای دارای فرزندان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی و تأثیر آن برکاهش نشانهها و کارکرد خانواده* | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 2 | |
| dc.citation.issue | 7 | |
| dc.citation.spage | 43 | |
| dc.citation.epage | 70 | |