تحلیلی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوره ریاست جمهوری محمود احمدینژاد از منظر مدل پیوستگی «جیمز روزنا»
(ندگان)پدیدآور
منصوری مقدم, جهانشیراسمعیلی, علینوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
طی سال های 1387 – 1384 گفتمان حاکم بر سیاست خارجی ایران از «صلح مردمسالار اسلامی» به «اصولگرایی عدالتمحور» تغییر کرد. از خصوصیات قابل توجه گفتمان جدید میتوان به زیر سؤال بردن هنجارهای بینالمللی، اتخاذ رویکرد تهاجمی نسبت به غرب و به چالش کشیدن سیاست قدرتهای بزرگ، بازبینی در سیاستهای ایران بر مبنای اولویت تنظیم روابط بر گسترش روابط و ضرورت تعامل با ملتها و جنبشهای عدالتخواه جهان اشاره کرد. این مقاله در چارچوب مدل پیوستگی «جیمز روزنا» به بررسی علل و عوامل این تغییر در دو سطح تحلیل محیط بینالملل و محیط داخلی میپردازد و بر آن است که در چارچوب این نظریه، عامل محیط بینالملل و عامل فرد (اندیشهها و شخصیت محمود احمدینژاد) بیشتر از سایر عوامل (نقش، حکومت و جامعه) نقش ایفا میکنند.
کلید واژگان
جمهوری اسلامیجمهوری اسلامی ایران
سیاست خارجی
گفتمان اصول گرایی عدالت محور
محمود احمدینژاد
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2011-03-211390-01-01
ناشر
دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
مربی گروه علوم سیاسی دانشگاه خلیج فارس بوشهردانش¬آموخته دوره روابط بین¬الملل دانشگاه تهران
شاپا
1735-96781735-9686




