تاثیر تمرینات طناب زنی بر کنترل پاسچر، تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر دارای کف پای صاف

Abstract

زمینه و هدف: کف پا از بخش­ های بسیار فعال در فعالیت­ های جهشی مانند طناب­زنی بوده و با سطح اندک خود، نقش مهمی در حفظ تعادل ایفا می­کند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات طناب­ زنی بر کنترل پاسچر، تعادل ایستا و پویای دانش آموزان پسر 13-10 ساله دارای کف­ پای­ صاف بود. روش تحقیق: جامعه آماری این مطالعه نیمه تجربی 450 نفر از دانش آموزان پسر 10 تا 13 ساله بخش جرقویه سفلی بودند. پس از ارزیابی اولیه با دستگاه پدسکوپ (کیفی) و سپس اندازه گیری با اسکنر کف پا (کمی) و شاخص استاهلی، تعداد 30 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. جهت اندازه گیری کنترل پاسچر از دستگاه فوت اسکن استفاده و تغییرات مرکز فشار در کف پاها به مدت 20 ثانیه ثبت گردید. تعادل ایستا با آزمون لک لک و تعادل پویا با آزمون تعادل Y ارزیابی گردید. آزمودنی­ های گروه­ های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه­ای در یک پروتکل تمرین طناب­ زنی شرکت کردند. در طی این مدت آزمودنی­ های گروه کنترل در هیچ برنامه فعالیت بدنی منظمی شرکت نداشتند. داده­ ها با روش­ های آزمون t مستقل و تحلیل واریانس ترکیبی در سطح معنی داری 0/05>p تحلیل آماری شد. یافته­ ها: تغییرات درون گروهی (پس آزمون نسبت به پیش آزمون) و همچنین اثرات تعاملی (نوبت آزمون×گروه) در تمام متغیرها معنی دار بود (0/001>p) ولی تفاوت­های بین گروهی تنها در متغیر تعادل ایستا معنی دار بود (0/01>p). نتیجه­ گیری: تمرینات طناب زنی تمریناتی مفید جهت بهبود تعادل ایستا، پویا و کنترل پاسچر افراد دارای کف­ پای صاف منعطف است. از این رو استفاده از این تمرینات در کنار سایر روش های بهبود تعادل و کنترل پاسچر، به این افرادی توصیه می شود.