مکتب رنج قرائت کِرکگور از رنج در مسیحیت

Abstract

کِرکگور رنج را یکی از ویژگی های فردی انسان می داند. او در سپهر دینی رنج را نه تنها کیفر گناه یا مانع رشد انسان تلقّی نمی کند, بلکه آن را لازمه وجود انسانی, نشانه عمل مذهبی, عامل تعالی و مکتبی آموزنده می داند که فرد در آن حقیقت مسیحیت را ـ که همان اقتدا به مسیح است ـ فرا می گیرد, مسئولیت رنج و تسلاّ ی خود را بر عهده می گیرد, رنج خویش را در مقایسه با ابدیت و شادی ابدی علی رغم سنگینی و سختی اش سبک بارانه تحمّل می کند, آن را راه تعالی خویش می داند و در طریق رنج به وادی ابدیت و عشق الاهی پای می گذارد.