مفهوم انسان در نهجالبلاغه
(ندگان)پدیدآور
فتحی, معصومهسلیمانی, اسماعیلنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
متون مقدس ادیان مختلف تا حدودی تصویری گوناگون از ماهیت واقعی انسان ارائه میدهند. با توجه به گستردگی موضوع، این مقاله به بررسی مفهوم و ماهیت انسان از دیدگاه امام علی (ع) پرداخته است. در انجام این کار، مهمترین منبع، یعنی نهجالبلاغه مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج بررسی بیانگر آن است که به نظر امام، انسان برترین مخلوق و محور و خلاصه آفرینش الهی است. او غایت و میوه خلقت است. در میان تمام مخلوقات در آسمان و زمین، تنها او دارای بسیاری از ویژگیهای ممتاز است. انسان دو بعد دارد. همراه با بعد مادی دارای بعد الهی است. برتری انسان نسبت به سایر موجودات به همین بعد الهی برمیگردد. طبیعت و فطرت خدایی انسان مانند بذرهای بالقوهایی است که آغاز خلقت در او به ودیعت گذاشته شده است که باید شکوفا گردد. انسان باید در قبال همه فعالیتهای خود احساس مسئولیت نماید. هر انسانی پاک از گناه بدنیا میآید و از حق آزادی برخوردار است مشروط بر اینکه آزادی او حق دیگران را نقض نکند. همه افراد بشر برادران نوعی یک دیگر هستند. برتری یک فرد بر دیگری تنها بر اساس تقوا و وظیفه شناسی است.
کلید واژگان
قرآنکریمامام علی (ع)
نهج البلاغه
مفهوم انسان
وضعیت انسان
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2016-03-201395-01-01
ناشر
دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
مربی گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیانمدرس گروه ادیان و عرفان دانشگاه تهران
شاپا
2008_94302588-4956




