اشارات قصص قرآن به امام مهدی(ع) و ویژگیهای او
(ندگان)پدیدآور
روحانی مشهدی, فرزانهپهلوان, منصورمهدوی راد, محمد علینوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
یکی از گونههای یادکرد امام مهدی(ع) در قرآن، اشاره به حقایق مهدوی ضمن سرگذشت پیامبران و امّتهای پیشین است. به دلایل متعدد قرآنی و روایی که در این پژوهش به آن اشاره میگردد، بسیاری از ویژگیهای امام مهدی(ع) و دوران ظهور ایشان ضمن آیات قصص قرآن بیان شده است. در واقع آیات و روایات منظرهایی را به روی ما گشودهاند که با نگریستن از آن منظرها به قصص قرآن میتوان اشارات قرآن را به امام مهدی(ع) و روزگار ظهور، دریافت. آنگاه با تدبّر در آیات قصص آدم، نوح، ابراهیم، یوسف، موسی(ع) و عیسی(ع) از این منظرها، اشارتهای قرآن به امام مهدی(ع) استنباط میشود. مقام خلافت، پنهان بودن ولادت، طول عمر، غیبت، ابتلاء قوم، عذاب کافران قوم و نجات مؤمنان از جمله حقایقی هستند که قصص قرآن بدان اشارت دارد.
کلید واژگان
ابتلائات و جداسازی نیکان از بدان دورانامام مهدی ع
پنهانی ولادت
پیامبران الهی
تشکیل جامعۀ صالحان
طول عمر
غیبت
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2014-02-201392-12-01
ناشر
دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
استادیار پژوهشکده اعجاز قرآن دانشگاه شهید بهشتیاستاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشکدهٔ الهیات دانشگاه تهران
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث پردیس قم دانشگاه تهران
شاپا
2008_94302588-4956




