توانمندسازیِ اجتماع‌محور: ارزیابی ظرفیت سرمایۀ اجتماعیِ ذی‌نفعان محلی

Abstract

سرمایة اجتماعی یکی از پیش‌نیازهای اساسیِ برنامه‌ها و رویکردهای توانمندسازیِ اجتماع‌محور در راستای توسعة پایدارِ جوامع محلی بوده و همة الزاماتی را که در مدیریت مشارکتی ضروری است، در خود جای داده است. این پژوهش با هدف ارزیابی موقعیت کنشگران و سرمایة اجتماعیِ ذی‌نفعان، برای بررسی میزان آمادگی برای مشارکت در برنامه‌ها و پروژه‌های توسعة محلی در بخش کورین از توابع شهرستان زاهدان انجام گرفته است.پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی، و به لحاظ روش، توصیفی- پیمایشی است. جامعة آماری پژوهش، 501 خانوار ساکن در دهستان سَرجنگل است که در آن تصمیم بر اجرای طرح مشارکتیِ بنیاد برکت گرفته شده است. براساس فرمول کوکران، نمونة پژوهش، 217 نفر از سرپرستان خانوار برآورد شد. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها در بخش توصیفی، میانگین و انحراف معیار و در بخش اسـتنباطی آزمون تی، با ارزش ثابت و آزمون اندازه‌های مکرر به‌کار گرفته شد.یافته‌ها نشان داد وضعیت موجود مؤلفه‌های اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و آگاهی اجتماعی، نامطلوب، و وضعیت مؤلفة انسجام اجتماعی در سطح قابل قبول است. همچنین، یافته‌های مربوط به اولویت‌بندیِ مؤلفه‌ها نشان داد انسجام اجتماعی، بالاترین رتبه، و اعتماد اجتماعی، پایین‌ترین رتبه را در مقایسه با سایر شاخص‌ها دارند.