بررسی اثربخشی آموزش یادگیری مشارکتی از نوع جیگ‌ساو بر خودتنظیمی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی

Abstract

ازجمله روش‌های فعالی که امروزه توجه صاحب‌نظرانتعلیم و تربیت را متوجه خودکرده است، یادگیری مشارکتی است. پژوهش حاضر با هدفبررسی اثربخشی یادگیری مشارکتی از نوع جیگ‌ساو بر خودتنظیمی و انگیزش تحصیلی دانش‌آموزانابتدایی طراحی و اجرا شد.این مطالعه‌ی شبه آزمایشی در بین دانش‌آموزان پسردبستان‌های شهر همدان در سال تحصیلی 92-1391 انجام شد. 64 دانش‌آموز (32 نفر گروه آزمایش و 32 نفرگروه کنترل) از دو کلاس یک مدرسه با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. در گروهآزمایش از روش یادگیری مشارکتی جیگ‌ساو و در گروه کنترل از روش سنتی سخنرانیاستفاده شد. پیش‌آزمون قبل از اعمال متغیرهای مداخله و پس‌آزمون پس از اعمالآزمایشی انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی خودتنظیمی بوفارد وپرسشنامه‌ی انگیزش تحصیلی هارتر استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفیشامل گزارش میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی تحلیل کوواریانس بهکمک نرم‌افزار spss20 انجام شد. یافته‌های پژوهش نشان داد بین دوگروه از لحاظ وجود متغیر خودتنظیمی و متغیر انگیزش تحصیلی تفاوت معنی‌دار وجودداشت. به عبارتی نتایج پژوهش حاضر نشان داد یادگیری مشارکتی جیگ‌ساو، خودتنظیمی وانگیزش تحصیلی را در دانش‌آموزان به‌طور معنی‌داری افزایش می‌دهد و در رشد مؤلفه‌هایاین دو متغیر در دانش‌آموزان تأثیر مثبت دارد. به طور کلی یافته های مطالعه نشاندادروش یادگیری مشارکتی جیگ‌ساو نسبت به روش‌های سنتی تدریس در رشد مهارتخودتنظیمی و افزایش انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان مؤثرتر است.