نقش جهت‌گیری هدف پیشرفت در خلاقیت دانش‌آموزان دوره راهنمایی شهرستان اصفهان

Abstract

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه‌ی جهت‌گیری‌های هدف پیشرفت با خلاقیت (شامل ابتکار، بسط، سیالی و انعطاف‌پذیری) دانش‌آموزان دوره راهنمایی بود. همچنین این پژوهش به مقایسه جهت‌گیری‌های هدف و خلاقیت در دانش‌آموزان دختر و پسر پرداخته است. جامعه‌ی آماری شامل دانش‌آموزان پایه دوم و سوم راهنمایی شهرستان اصفهان بود. مشارکت‌کنندگان شامل 329 نفر (169 دختر و 160 پسر) بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. به منظور اندازه‌گیری جهت‌گیری‌های هدف از پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت و مک‌گریگور و برای اندازه‌گیری خلاقیت از پرسشنامه خلاقیت عابدی استفاده شد. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه‌ی همزمان و آزمون تی ویژه گروه‌های مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که جهت‌گیری هدف تبحری ـ رویکردی به نحو مثبت و جهت‌گیری هدف عملکردی ـ اجتنابی به نحو منفی و معنا‌داری نمره کل خلاقیت و مؤلفه‌های آن را پیش‌بینی می‌کنند. یافته‌های حاصل از آزمون تی نشان داد دانش‌آموزان دختر در مقایسه با دانش‌آموزان پسر از میانگین نمرات بیشتری در جهت‌گیری عملکردی ـ رویکردی برخوردارند. همچنین میانگین نمرات مولفه‌های ابتکار و بسط در دانش‌آموزان دختر بیش از دانش‌آموزان پسر بود.