نقش ورزش در جلوگیری از واگرایی دینی، مذهبی و فرقه‌ای در استان خوزستان

Abstract

هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش ورزش در واگرایی دینی، فرقه­ای و مذهبی مردم استان خوزستان بود. روش‌شناسی: این پژوهش از نوع آمیخته اکتشافی بود. در بخش کیفی، مصاحبه­های کیفی نیمه ساختارمند با خبرگان انجام شد و با استفاده از نمونه­گیری نظری، مصاحبه­ها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. بر اساس نتایج بدست آمده در این مرحله، پرسشنامه­ای برای نقش ورزش و واگرایی تهیه شد. روایی ابزار تحقیق، توسط 8 تن از متخصصین بررسی و تائید شد. پایایی نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ محاسبه و تائید شد (7/0< α). در بخش کمی، جامعة آماری شامل کلیه افراد رده سنی 14 تا 65 سال ساکن در استان خوزستان بود (4853000=N). با توجه به جدول مورگان اندازه نمونه 384 نفر تعیین شد و برای انتخاب این افراد از روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی استفاده شد. به منظور تحلیل داده­ها از معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد ورزش حرفه­ای بر هویت دینی و قومی تاثیر معناداری دارد و از طریق تاثیر بر هویت دینی می­تواند در کاهش واگرایی دینی و همچنین واگرایی فرقه­ای و مذهبی تاثیرگذار باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می­شود تا با اتخاذ تدابیر لازم جهت توسعه ورزش (بخصوص ورزش حرفه­ای) در استان خوزستان به کاهش واگرایی دینی و مذهبی در این استان کمک شود.