ارتباط نگرش های تربیتی والدین با ابعاد سلامت روانی- اجتماعی (خودپنداره و تعامل اجتماعی) نوجوانان دختر

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی مؤلفه های نگرش تربیتی والدین و رابط هی آن ها با ابعاد سلامت روانی<br />– اجتماعی(خودپنداره و تعامل اجتماعی) نوجوانان دختر انجام شده است. برای انجام دادن این پژوهش<br />تعداد 120 دانش آموز دختر با میانگین سنی 14 سال از مناطق 2 و تبادکان آموزش و پرورش شهرستان<br />مشهد به شیوه ی تصادفی خوشه ای گزینش شدند تا به آزمون فهرست عوامل حمایت کننده فردی و<br />والدینشان به آزمون سبک فرزندپروری یانگ پاسخ دهند. نتایج به دست آمده گویای آن بود که<br />مؤلفه های نگرش تربیتی والدین بر ابعاد سلامت روانی و اجتماعی نوجوانان تأثیر معنادار دارد. بدین معنا که<br />هر چقدر والدین در سبک تربیتی خود از طرح واره های منفی بیشتر استفاده کنند، سطح سلامت روانی-<br />اجتماعی فرزندان پایین تر خواهد بود. در مقابل، والدینی که در سبک تربیتی آن ها وجود طرح واره های<br />منفی کمتر دیده شده است، از فرزندانی با خودپنداره و خودکارآمدی بالا و هم چنین سازگاری روانی و<br />اجتماعی قوی برخوردارند