تأثیر قابلیت های یادگیری سازمانی بر کارآفرینی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران

Abstract

<span>مقدمه و هدف: هدف از این پژوهش پیش بینی ارتباط بین قابلیت های یادگیری سازمانی با کارآفرینی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران بود.</span><br /><span>روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه کارشناسان این وزارتخانه در سال 1393 تشکیل دادند. با توجه به اینکه تعداد جامعه برابر با 302 نفر بود بر اساس جدول مورگان 169 نفر، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند(169n= ). ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد قابلیت های یادگیری سازمانی (گومز، 2005) و کارآفرینی سازمانی (براون، 2001) بود که ضریب پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (87/0=α) و (92/0=α) به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون کالموگروف- اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده ها و برای تعیین ارتباط از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد (05/0≥p).</span><br /><span>یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین قابلیت یادگیری سازمانی و کارآفرینی سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (788/0r=). در میان مؤلفه‌های قابلیت یادگیری سازمانی، تعهد مدیریت (46/0r=)، دید سیستمی (35/0r=)، انتقال و یکپارچه سازی (22/0r=) ارتباط مثبت و معناداری نشان دادند. اما بین مؤلفه فضای باز و آزمایش گری ارتباط معناداری مشاهده نشد(05/0≥p). همچنین قابلیت یادگیری سازمانی 60 درصد از واریانس کارآفرینی سازمانی را تبیین کرد.</span><br /><span>نتیجه گیری: با عنایت به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود، مسئولان و سیاست گذاران وزارت ورزش و جوان توجه خاصی به عامل یادگیری کارکنان و ارائه شیوه های نو و خلاق برای اصلاح ساختار و عملکرد سازمان در جهت نیل به یک سازمان کارآفرین داشته باشند.</span>