بررسی میزان اعتماد پذیری برنامه آموزش فلسفه برای کودکان (p4c) در فعالیت‌های پرورشی بر کنترل برون ریزی و درون ریزی خشم در دانش‌آموزان پسرمقطع متوسطه مدارس شهر تهران

Abstract

هدف هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اعتمادپذیری برنامه آموزش فلسفه (p4c)، درفعالیت‌های پرورشی به منظورکنترل خشم برون ریزودرون ریزدانش‌آموزان پسرمقطع متوسطه بوده است. پژوهش ازنوع تحقیقات کاربردی و به روش نیمه تجربی با طرح تحقیق آزمون مقدماتی و نهایی با گروه شاهد بدون استفاده ازگزینش تصادفی انجام شد.جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش‌آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه دوره دوم منطقه14 مشغول به تحصیل، درسال1393-1394که تعداد 2994 نفربودند.حجم نمونه آماری60 نفر از دانش‌آموزان که در دوگروه30 نفری تجربی و گواه به صورت غیرتصادفی قرار گرفتند. پس از برگزاری دوره آموزش (p4c)، به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه بیان حالت هیجانی و صفت شخصیتی خشم اسپیلبرگر 2 (STAXI-2) و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه برآمار توصیفی از آزمون تحلیل کوواریانس با استفادهاز نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته‌های حاصل از این تحقیق، به سوال کلی که آیا اجرای برنامه آموزش فلسفه برای کودک در فعالیت‌های پرورشی برکنترل درون ریزی و برون ریزی خشم در دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه تأثیر دارد یا خیر، پاسخ داده، اعتبار و اعتمادپذیری برنامه فلسفه برای کودکان درکنترل خشم نوجوانان و گنجاندن آن را در فعالیت‌های پرورشی، بر یک مؤلفه آن یعنی کنترل برون ریزی خشم نوجوانان تأیید و بر مؤلفه دیگر، یعنی کاهش درون ریزی خشم، تأیید ننمود.