موانع عمدۀ توسعۀ پژوهش‌محوری در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان کرمان

Abstract

پژوهش حاضر به منظور بررسی موانع عمدۀ توسعۀ پژوهش‌محوری در واحدهای دانشگاهی، دانشگاه آزاد اسلامی استان کرمان انجام شد. به این منظور نمونه‌ای به حجم 250 نفر از اعضای هیأت علمی (170 مرد و 80 زن) و نمونه‌ای به حجم 380 دانشجو (200 دختر و 180 پسر) از واحدهای مختلف منطقه 7 دانشگاه آزاد اسلامی به‌طور تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامۀ 29 ماده‌ای که به همین منظور طراحی شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که از نظر اعضای هیأت علمی واحدهای دانشگاهی مورد مطالعه به ترتیب: 1ـ موانع اجتماعی و فرهنگی (75/67 درصد)، 2ـ کمبود امکانات اقتصادی و مالی (5/67 درصد)، 3ـ موانع اجرایی و اداری (75/56 درصد) مهمترین موانع توسعۀ پژوهش‌محوری در واحدهای دانشگاهی هستند. از نظر دانشجویان مهمترین موانع توسعۀ پژوهش‌محوری در واحدهای دانشگاهی عبارت بودند از: 1ـ کمبود امکانات اقتصادی و مالی (10/84 درصد) 2ـ موانع اجرایی و اداری (35/59 درصد) 3ـ موانع اجتماعی و فرهنگی (55/54 درصد). در این بررسی همچنین مشخص شد که عوامل مربوط به اعضای هیأت علمی از نظر دانشجویان و اعضای هیأت علمی به ترتیب 5/39 درصد و 37 درصد به‌عنوان مانعی جدی در مسیر توسعۀ پژوهش‌محوری واحدهای دانشگاهی به حساب نمی‌آیند. این یافته‌ها با یافته‌های بررسی‌های دیگر مربوط به موانع توسعۀ پژوهش‌محوری همخوانی نسبی دارند.