بررسی دیدگاه پرستاران زن نسبت به نقش سرمایه اجتماعی با رویکرد ‏فرهنگ سازمانی با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و مدل مسیر

Abstract

معمولاً، هر سازمان ابتدا به صورت یک واحد کوچک تأسیس می‌شود. در شروع فعالیت سازمان، فرهنگ در آن با توجه به عوامل مختلفی به سرعت شکل می‌گیرد. شکل‌گیری فرهنگ بستگی به دلایل به وجود آمدن سازمان و جایگاه آن در جامعه و عوامل موفقیت آن از قبیل کارآیی، کیفیت ارائه خدمات، ابداع و نوآوری، تلاش زیاد و وفاداری نسبت به سازمان دارد. وقتی سازمان متولد می‌شود، تلاش زیادی از طرف کارکنان برای موفقیت سازمان صورت می‌گیرد. با توجه به نقش فرهنگ سازمانی در افزایش کیفیت مراقبت­های درمانی، توجه به متغیر­های تأثیرگذار بر آن اهمیت فوق­العاده­ای دارد. در این میان سرمایه اجتماعی یکی از متغیر­هایی است که بر فرهنگ سازمانی تأثیرمی گذارد و کنش­های معین افراد را در درون ساختار تسهیل می­کند؛ بر همین اساس نیز هدف این مقاله بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر فرهنگ سازمانی از دیدگاه پرستاران می­باشد. این تحقیق با توجه به هدف آن کاربردی، اما براساس روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی می‌باشد. نمونه آماری این تحقیق شامل 200 نفر از پرستاران شاغل در بخش­های مختلف بیمارستان­های شهر زنجان می­باشد. در این مقاله برای گردآوری مبانی نظری وپیشینه پژوهش از فیش تحقیق استفاده شده است؛ همچنین برای گردآوری داده‌ها جهت آزمون فرضیه‌های تحقیق از دو پرسش نامه استفاده گردیده که پس از بررسی روایی و پایایی در بین نمونه آماری تحقیق توزیع شده است. تجزیه و تحلیل داده­ها نیز با آزمون­های ضریب همبستگی پیرسون و مدل­معادلات ساختاری صورت گرفته است. یافته­های تحقیق نشان می­دهد سرمایه اجتماعی با ضریب استاندارد شده 76/0 و مقدار t 63/11 بر فرهنگ سازمانی تأثیر دارد. همچنین سرمایه اجتماعی با ضریب 585/0 بر فرهنگ تداوم، با ضریب 463/0 بر فرهنگ رسالتی، با ضریب 789/0 بر فرهنگ مشارکتی و با ضریب 567/0 بر فرهنگ سازگاری تأثیر دارد. بر همین اساس پیشنهاد شده که مدیران با تفویض اختیار بیشتر به پرستاران، تشکیل تیم­های کاری مختلف و ایجاد احساس اعتماد بیشتر به مجموعه و همکاران، سرمایه اجتماعی را تقویت نمایند تا از طریق آن فرهنگ سازمانی تقویت شده و از مزایای فرهنگ قوی استفاده شود. نتایج به دست آمده برای این تحقیق با محدودیت­هایی همراه بوده است که از جمله می­توان به استفاده از پرسشنامه اشاره نمود که با توجه به محدودیت­های پرسشنامه در تشخیص وضعیت واقعی و موجود، پیشنهاد می­گردد تا در تحقیقات بعدی ضمن استفاده از پرسشنامه، از ابزارهای دیگری نیز برای جمع­آوری داده­ها استفاده گردد. محدودیت دیگر این تحقیق، به محدود بودن نمونه آماری آن باز می­گردد؛ نمونه آماری تحقیق حاضر فقط شامل 200 نفر از پرستاران بوده است که با در نظر گرفتن تعداد شاغلان در این شغل، این تعداد کم به نظر می­آید؛ بنابراین بایستی در تعمیم نتایج تحقیق به کل جامعه احتیاط بیشتری صورت گیرد.