تصویرگری در فرهنگ‌نویسی: به سوی رده‌شناسی دستوری - معنایی تصاویر در فرهنگ‌های یک‌زبانه فارسی

Abstract

span style=letter-spacing:-.1pt;span style=font-family:B Yagut;span style=font-size:10.0pt;یکی از روشshy;های شفافshy;سازی معنا در فرهنگshy;نویسی استفاده از تصاویر است. مقاله حاضر بر آن است تا با بررسی مدخل‌های مصور سه فرهنگshy; یکshy;زبانه فارسی از منظر دستوری و معنایی به الگوی رده‌شناختی تصویرگری در این فرهنگ‌ها دست یابد. این پژوهش با تکیه بر طبقهshy;بندی اشتاین/span/span/span span style=letter-spacing:-.1pt;span style=font-family:B Yagut;span style=font-size:10.0pt;(/span/span/spanspan dir=LTR style=letter-spacing:-.1pt;span style=font-family:Times,serif;span style=font-size:10.0pt;1991/span/span/spanspan style=letter-spacing:-.1pt;span style=font-family:B Yagut;span style=font-size:10.0pt;) با به‌کارگیری روشی تحلیلی ـ توصیفی، شیوه‌های تصویرگری در emفرهنگ عمید/em، emفرهنگ معین/em و emفرهنگ بزرگ سخن/em را مطالعه کرده و انواع تصاویر این فرهنگ‌ها را به‌لحاظ حوزه معنایی و هویت دستوری سرمدخل، ویژگیshy;های دیداری تصاویر و محل درج آن‌ها واکاوی کرده است. به این منظور، تحلیل پیکرۀ بنیادی صورت گرفت تا به این پرسش‌ها پاسخ داده شود که چه مدخلshy;هایی بیشتر مصور شدهshy;اند و چگونه میshy;توان کارآمدی تصاویر در فرهنگshy;های لغت را افزایش داد. نتایج تحلیل توصیفی داده‌ها حاکی از آن است که مهمshy;ترین عامل در افزایش کارکردهای ارتباطی تصاویر، بومی‌سازی، بافت‌مند کردن تصاویر و ارجاع درست آن‌ها به سرمدخلشان است که گاه با محل درج مناسب و گاه به‌واسطه شرح تصویر میسر می‌شود. همچنین مشخص شد که اسامی ذات در هر سه فرهنگ بیشترین تصاویر را به خود اختصاص دادهshy;اند/span/span/spanspan dir=LTR style=letter-spacing:-.1pt;span style=font-family:Times,serif;span style=font-size:10.0pt;./span/span/spanspan style=letter-spacing:-.1pt;span style=font-family:B Yagut;span style=font-size:10.0pt; این پژوهش نشان می‌دهد که تحلیل رده‌شناختی تصاویر فرهنگ‌های یک‌زبانه فارسی امکان درک بهتر ساختار تصویرگری در این فرهنگ‌ها را فراهم آورده و برنامه‌ریزی برایnbsp; جنبه‌های دیداری نسل نوین فرهنگ‌نویسی یک‌زبانه فارسی را تسهیل می‌سازد. /span/span/span