تاثیر آماده‌سازی بذر با مواد محرک و خیساندن با آب بر رفتار جوانه‌زنی چغندر‌قند (Beta vulgaris L.)

Abstract

به­منظور بررسی رفتار جوانه­زنی چغندر­قند تحت تاثیر تیمار­های پرایمینگ، دو آزمایش جداگانه به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه انجام شد. آزمایش اول به­بررسی اثر زمان (سه، شش، 12، 24 و 48 ساعت) و غلظت‌ (25، 50، 100، 200 و 400 درصد) و دو نوع ماده محرک (سید­استارت و اسید­هیومیک) پرداخت. آزمایش دوم شامل بررسی زمان­های مختلف پرایمینگ بذر (سه، شش، 12، 24 و 48 ساعت) و دو روش خسیاندن در آب (آب جاری و خیساندن در پتری دیش) بود. نتایج نشان داد که هر دو آزمایش تأثیر معنی­داری بر بهبود جوانه­‌زنی چغندر­قند داشتند. کم­ترین زمان (سه ساعت) و کم­ترین غلظت (25 درصد) سید­استارت و اسید هیومیک به­ترتیب با 59 و 54 درصد، باعث بهبود جوانه­زنی شدند. روش خسیاندن در آب جاری به­مدت 48 ساعت با 58 درصد جوانه­زنی، تأثیر بهتری نسبت به تیمار خسیاندن در پتری دیش (45درصد) بر جوانه­زنی داشت. به­طور­کلی تیمار­های آب جاری، خیساندن در پتری دیش، سید­استارت و اسید­هیومیک به­ترتیب جوانه­زنی را 76، 36، 79 و 64 درصد نسبت به شاهد افزایش دادند. تیمار­ها مشابه روند درصـد جـوانه­زنی، بر سرعت جوانه­زنی تاثیـر گذاشتنـد. می­توان تاثیر مواد محرک را به­وجود مواد­غذایی و تاثیر آب­شویی با آب جاری را به­خاطر شستشوی مواد بازدارنده موجـود در پوستـه بذر عـنوان کـرد. بر­اساس این نتایج، تیمار سید­استارت (با غلظت 25 درصد به­مدت سه ساعت) و آب­شویی با آب جاری (به­مدت 48 ساعت)، بهترین تیمار­ها در بهبود جوانه­زنی چغندرقند بودند.