نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهاشمی, محدثهfa_IR
dc.contributor.authorنوروزی, زینبfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:30:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:30:32Z
dc.date.available1399-07-09T00:30:32Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:30:32Z
dc.date.issued2015-02-20en_US
dc.date.issued1393-12-01fa_IR
dc.date.submitted2013-04-24en_US
dc.date.submitted1392-02-04fa_IR
dc.identifier.citationهاشمی, محدثه, نوروزی, زینب. (1393). عناصر ادبیات شگرف در رمان انجیر معابد. کاوش‌نامه زبان و ادبیات فارسی, 15(29), 89-132.fa_IR
dc.identifier.issn1735-9589
dc.identifier.issn2645-4548
dc.identifier.urihttp://kavoshnameh.yazd.ac.ir/article_584.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/179091
dc.description.abstractادبیّات شگرف در حیطة نقد و انواع ادبی مطرح شده است.در این نوع ادبی با رخدادهایی رو به رو هستیم، که خواننده در نگاه اوّل نمی­تواند، تصمیم بگیرد، که این حوادث واقعی است یا غیرواقعی. خواننده در طول رمان درمی­یابد، اتّفاقاتی که رخ می­دهد، واقعی است و در ادامه با توجیهات عقلانی و منطقی و در نظر گرفتن برخی شروط، ماجراها را طبیعی در نظر می گیرد. ادبیّات شگرف در دو حوزة ساختاری و محتوایی قرار می­گیرد و افرادی چون تودورف در ساختار و کسانی چون فروید در بحث روانشناسی و محتوایی به تعریف و توضیح آن پرداخته­اند. هر دو نظریه­پرداز تردید و ترس را اصلی­ترین ویژگی­های­ ادبیّات شگرف می­دانند. ترس و تردید در خواننده، راوی و شخصیّت‌ها وجود دارد. تردید مقوله­ای است که تودورف بر آن تأکید دارد، در حالی که فروید ترس را بیشتر مدّنظر قرار می­دهد. نگارندگان در این مقاله به تحلیل ساختاری و محتوایی رمان «درخت انجیرمعابد» نوشتة­ احمد محمود از منظر ادبیّات شگرف، می‌پردازند. برای تحلیل و بررسی رمان، ابتدا کلیّتی از اثر در انطباق با ادبیّات شگرف بیان شد، همچنین شروط و توجیهاتی که تودورف برای ادبیّات شگرف قائل شده است، در این مقاله ذکر و بررسی شد­، سپس عناصر و شگردهای داستان­نویسی رمان که منطبق با ادبیّات شگرف است، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.از میان این عناصر و تکنیک­ها، نوع توصیف شخصیّت­ها، زاویة دید، کانونی­شدگی بیانگر تردید شخصیّت است و جریان سیّال ذهن، مضمون، تداعی معانی و تقابل به خواننده این امکان را می‌دهد تا در برداشت­هایش به تردیدی که در شخصیّت و متن به وجود آمده است، پی ببرد. نتیجة این پژوهش حاکی از آن است، که در این اثر با انواع تردید رو به رو هستیم: تردید خواننده، راوی و شخصیّت. در نتیجه رمان درخت انجیر معابد به خاطر برجسته بودن ویژگی تردید در آن و نیز وجود اتّفاقات عجیب و غریب و نیز نحوة خاصّ روایت در پیوند با عناصر داستان در آن در زمرة ادبیّات شگرف قرار می گیرد.fa_IR
dc.format.extent610
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه یزدfa_IR
dc.publisherYazd Universityen_US
dc.relation.ispartofکاوش‌نامه زبان و ادبیات فارسیfa_IR
dc.subjectادبیّات شگرفfa_IR
dc.subjectعناصر و شگردهای داستان‌نویسیfa_IR
dc.subjectدرخت انجیر معابدfa_IR
dc.subjectاحمد محمودfa_IR
dc.titleعناصر ادبیات شگرف در رمان انجیر معابدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری دانشگاه قمfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی دانشگاه بیرجندfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue29
dc.citation.spage89
dc.citation.epage132


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد