بررسی نوستالژی در شعر حمید مصدق
(ندگان)پدیدآور
نظری, نجمهنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
یکی از مباحث مطرح در روانشناسی «نوستالژی» است که ارتباطی قوی با حافظه و خاطره دارد. حسرت گذشتههای شیرین و تقابل زمان حال با این گذشته، نوستالژی نامیده میشود. مفهوم نوستالژی، تاریخی به قدمت هبوط حضرت آدم (ع) دارد و از دیرباز، درونمایۀ بسیاری از آثار ادبی را به خود اختصاص داده است. حمید مصدق نیز از جمله شاعران معاصر است که حسرت گذشتههای خوش از دسترفته، در شعرش بهصورتی برجسته دیده میشود. نوستالژی در شعر مصدق، بیش از همه در عاشقانههایش و بهصورت فردی نمود مییابد. از سوی دیگر، نوستالژی جمعی را در سرودههای سیاسی- اجتماعی این شاعر و در یادکردش از روزگار حاکمیت دادگری، آزادی و امنیت و همچنین، در حسرت به دوران زندگی آدم (ع) در بهشت و آرزوی بازگشت به دوران نخستین بشر و روزگار دوری از آلودگی و ناپاکی، میتوان دید. مقالۀ حاضر بر آن است تا به بررسی نمودهای نوستالژی در سرودههای این شاعر بپردازد.
کلید واژگان
حمید مصدقشعر
حسرت گذشته
نوستالژی فردی
نوستالژی جمعی
شماره نشریه
46تاریخ نشر
2011-02-201389-12-01
ناشر
دانشگاه علامه طباطبائیAllameh Tabataba’i University
سازمان پدید آورنده
استادیار دانشگاه بو علی سیناشاپا
1735-11702476-6186




