تخفیف مصوت های بلند و کوتاه در زبان فارسی

Abstract

زبان همانند هر پدیده ای همواره دست خوش تغییر است، این تغییر در ابعاد مختلف زبان بویژه در ساختار واژگان و جمله صورت عینی تری دارد. دلایل تغییر و دگرگونی واکهای زبان بسیار و رسالت این مقاله خارج از تبیین است. نظریه اقتصاد زبانی یکی از مهمترین علل تغییر است. بحث تخفیف کلمات زبان فارسی نیز از مقولاتی است که تغییرات واژگانی زبان را مورد بحث قرار می دهد. اگرچه در حوزۀ مذکور کمتر قلم زده شده است، اما تخفیف کلمات نمی تواند خارج از قواعد زبانی باشد؛ لذا در این مقاله سعی شده است که در حوزه صرفی زبان به قواعد تخفیف مصوت های کوتاه (اَ، اِ، اُ) و بلند (آ، ای، او) زبان پرداخته و متناسب آن قواعدی ارایه گردد. از آنجایی که بحث از قواعد زبان پیش از آن که توصیفی و انشایی باشد، تعطیلی و نیازمند شواهد است، در این مقاله به منظور تعمیم و استحکام قواعد ارایه شده بیشتر به نمونه ها پرداخته و از توصیف پرهیز شده است.