جایگاه ادبیات در آموزش زبان فارسی

Abstract

ادبیات مهم‌ترین بخش فرهنگ کلاسیک و از مهم‌ترین عناصر ملی فرهنگ کشور است که همواره ابزاری برای انتقال فرهنگ و تمدن ایران بوده است. برای موفق شدن در امر آموزش زبان نیز، از این ابزار می‌توان به شکلی نظام­مند استفاده کرد. در این تحقیق در ابتدا نگاهی کوتاه به دو شیوۀ اساسی آموزش زبان یعنی شیوه­های ترکیبی و تحلیلی شده و روش‌های حاصل از این دو رویکرد معرفی شده است. تحقیقات نشان می­دهد استفاده از زبان‌شناسی نظام­مند نقش‌گرا که دیدگاهی معنا محور است و علاوه بر زبان به تعاملات فرهنگی نیز اهمیت می­دهد، روشی مناسب برای آموزش زبان است. در ادامه فواید استفاده از متن ادبی در آموزش زبان و موانع موجود در این راه بررسی شده است. این مطالعه مزایای استفاده از ادبیات در آموزش زبان را مورد بررسی قرار داده و دریافته است که ادبیات در آموزش زبان فرصت مناسبی برای آگاهی زبانی است. از دیگر فواید استفاده از متون ادبی می­توان به استفاده بهتر از واژگان و افزایش سرعت خواندن، تاثیرگذاری بر تعامل زبان­آموزان و متن و افزایش میزان صحبت زبان آموزان به دلیل ارزش بینارشته­ای ادبیات اشاره کرد. نتیجه این که گنجاندن ادبیات در آموزش زبان یک مزیت در یادگیری است؛ زیرا باعث پیشرفت صلاحیت زبان آموزان در تمام مهارت‌های زبانی می‌شود.