شاخصهای توسعه آموزش عالی علوم انسانی
(ندگان)پدیدآور
جباردخت, حجتنوع مدرک
Textمقاله ترویجی
زبان مدرک
فارسیچکیده
در این مقاله، مفهوم «توسعه آموزش عالی علوم انسانی» به طور دقیقتر مفهومسازی و چارچوببندی میشود. این مفهومسازی با تدوین پانزده شاخص برای توسعة آموزش عالی علوم انسانی انجام میپذیرد. این شاخصها که ذیل سیاستگذاری آموزش عالی مطرح میشوند، در واقع راهکارهای عملیاتی برای اصلاح سیاستگذاری در آموزش عالی علوم انسانی هستند. لزوم حرکت به سمت پژوهشهای مسئلهمحور، تمرکززدایی، آمایش سرزمینی و توسعه موزون، مهمترین نتایجی هستند که در این شاخصها به آنها پرداخته شده است. شاخصها به روش فراتحلیل و کتابخانهای، به نحوی تنظیم شدهاند که تمام ابعاد توسعه، از جمله توسعه انسانی، توسعه اجتماعی، توسعه اقتصادی، توسعه ارتباطی و ... در بر گرفته شود و از سوی دیگر، توسعه آموزش عالی، با توسعه سایر بخشهای جامعه نیز هماهنگ و همراه شود. به عبارت دیگر، اگر آموزش عالی علوم انسانی در همه این پانزده شاخص، به طور هماهنگ ارتقا پیدا کند، تیپ ایدهآلِ «توسعه آموزش عالی علوم انسانی» رخ داده است. پیش از ورود به مسئله اصلی و ارائه شاخصها، ابتدا به ساختار و کارکرد آموزش عالی، نقش و کارویژه دانشگاه و اقتضائات و ویژگیهای جامعه علمی میپردازیم و این مفاهیم را در حد ضرورت این مقاله چارچوببندی میکنیم. سپس تعاریف، ضرورتها و کارکرد علوم انسانی در جامعه امروزی را از چند دیدگاه مختلف مورد بررسی قرار میدهیم تا مقدمات لازم برای ورود به هسته اصلی بحث برای خواننده تأمین گردد.
کلید واژگان
شاخصهای توسعه آموزش عالیتمرکززدایی
آمایش سرزمینی
توسعه موزون
توسعه بومی
دانشبَری نهادهای اجتماعی و اقتصادی
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2018-04-211397-02-01




