بررسی تاثیر رسانه ملی در ایجاد شکاف نسلی

Abstract

در دهه های اخیر جامعه ایران شاهد تضادها و اختلافهایی میان والدین و فرزندان شده است. این اختلاف ها و تضادها در نهایت منجر به<br />پدیده شکاف نسلی شده است. این مقاله تلاش کرده است به بررسی رابطه رسانه ملی با میزان شکاف نسلی بپردازد.این تحقیق از این<br />جهت مورد اهمیت قرار دارد که به نقش تلویزیون پرداخته و نشان داده رسانه ملی تا چه اندازه موجب افزایش شکاف نسل ها شده و<br />تا چه اندازه موجب کاهش شکاف نسل ها گردیده است. در این مقاله از نظریه مانهایم استفاده شده است . او جایگاه نسلی را حوزه<br />کسب تجربه می داند و افرادی که در زمانی یکسان و فضای فرهنگی – اجتماعی یکسان متولد شده اند و وقایع تاریخی مشابهی را<br />تجربه کرده اند مرتبط می داند، این پژوهش از روش پیمایش و از طریق پرسشنامه در دو دانشگاه آزاد، علوم تحقیقات و تهران شرق و<br />با یک نمونه 414 نفری انجام شده است. تکنیک های آماری استفاده شده شامل جداول فراوانی و شاخصهای مرکزی،استفاده از<br />ضرایب همبستگی و تحلیل واریانس بوده است. یافته ها نشان می دهد به طور کلی شکاف نسلی میان والدین و فرزندان وجود ندارد و<br />نوعی اتفاق نظر میان آنان وجود دارد.لیکن این اتفاق نظر در برخی از حوزه ها بیشترو در برخی از حوزه ها کمتر می باشدبه عبارتی در<br />زمینه نماز خواندن، روزه گرفتن و دوستی دختر و پسر، بیشترین اتفاق نظر ودر زمینه دیدار اقوام، نحوه گذران اوقات فراغت و خرید<br />وسایل زندگی کمترین اتفاق نظر وجود داشته است. همچنین یافته ها نشان می دهد فرزندانی که تمایل بیشتری به دیدن سریال های<br />خارجی داشته اند شکاف بیشتری میان آنان و والدینشان وجود داشته است. نتایج این تحقیق حاکی از آنست که رسانه ملی بر شکاف<br />نسلی تاثیر چندانی نداشته است.