مقایسهی دلسوزی نسبت به خود، شوخ‌طبعی و ناگویی عاطفی در بین مادران کودکان اتیسم با بهنجار در شهر اهواز
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
617.0کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه و اهداف هدف از پژوهش حاضر، مقایسهی دلسوزی نسبت به خود، شوخ‌طبعی و ناگویی عاطفی در بین مادران کودکان اتیسم با مادران کودکان بهنجار در شهر اهواز بود. مواد و روش‌ها پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه‌ای (علی پس از وقوع) بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران کودکان بهنجار و تمامی مادران دارای کودکان اتیسم مراجعه‌کننده به مراکز سازمان‌دهی، درمان و توان‌بخشی اختلالات اتیستیک در شهر اهواز در سال 1397-1396 تشکیل دادند. نمونه‌ی این پژوهش با روش نمونه‌گیری در دسترس با دو گروه 60 مادر کودکان اتیسم و 60 مادر کودکان عادی انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه‌ی دلسوزی به خود (SCS)، پرسش‌نامه‌ی سبک‌های شوخ‌طبعی (HSQ) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) بود. جهت آزمون فرضیه‌ها از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. یافته‌ها یافته‌ها نشان داد که بین دلسوزی نسبت به خود و ناگویی عاطفی مادران کودکان دارای فرزند اتیسم و مادران کودکان بهنجار تفاوت معنی‌داری وجود دارد، ولی در مورد شوخ‌طبعی تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری یافته های تحقیق حاضر میتواند برای انجام مداخلات روانشناختی به مادران کودکان اتیسم دستاورد مهمی به شمار رود.
کلید واژگان
دلسوزی نسبت به خودشوخطبعی
ناگویی هیجانی
کودکان اتیسم
روانشناسی
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2020-03-201399-01-01
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیShahid Beheshti University of Medical Sciences
سازمان پدید آورنده
استاد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، واحد اردبیل، اردبیل، ایراندانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه محققق اردبیلی ،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، اردبیل ، ایران
دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد تهران مرکزی، تهران، ایران
دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران
شاپا
2251-84012252-0414
