نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیکائیلی, نیلوفرfa_IR
dc.contributor.authorآقاجانی, سیف الهfa_IR
dc.contributor.authorفایضی, نوشینfa_IR
dc.contributor.authorرحمتی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorسوره, جمالfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:06:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:06:48Z
dc.date.available1399-07-09T00:06:48Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:06:48Z
dc.date.issued2020-03-20en_US
dc.date.issued1399-01-01fa_IR
dc.date.submitted2019-07-30en_US
dc.date.submitted1398-05-08fa_IR
dc.identifier.citationمیکائیلی, نیلوفر, آقاجانی, سیف اله, فایضی, نوشین, رحمتی, مریم, سوره, جمال. (1399). مقایسه‌ی دلسوزی نسبت به خود، شوخ‌طبعی و ناگویی عاطفی در بین مادران کودکان اتیسم با بهنجار در شهر اهواز. فصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی, 9(1), 242-251. doi: 10.22037/jrm.2020.111302.1900fa_IR
dc.identifier.issn2251-8401
dc.identifier.issn2252-0414
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2020.111302.1900
dc.identifier.urihttp://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100945.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/169987
dc.description.abstractمقدمه و اهداف هدف از پژوهش حاضر، مقایسه­ی دلسوزی نسبت به خود، شوخ‌طبعی و ناگویی عاطفی در بین مادران کودکان اتیسم با مادران کودکان بهنجار در شهر اهواز بود. مواد و روش‌ها پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه‌ای (علی پس از وقوع) بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران کودکان بهنجار و تمامی مادران دارای کودکان اتیسم مراجعه‌کننده به مراکز سازمان‌دهی، درمان و توان‌بخشی اختلالات اتیستیک در شهر اهواز در سال 1397-1396 تشکیل دادند. نمونه‌ی این پژوهش با روش نمونه‌گیری در دسترس با دو گروه 60 مادر کودکان اتیسم و 60 مادر کودکان عادی انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه‌ی دلسوزی به خود (SCS)، پرسش‌نامه‌ی سبک‌های شوخ‌طبعی (HSQ) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) بود. جهت آزمون فرضیه‌ها از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. یافته‌ها یافته‌ها نشان داد که بین دلسوزی نسبت به خود و ناگویی عاطفی مادران کودکان دارای فرزند اتیسم و مادران کودکان بهنجار تفاوت معنی‌داری وجود دارد، ولی در مورد شوخ‌طبعی تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری یافته ­های تحقیق حاضر می­تواند برای انجام مداخلات روانشناختی به مادران کودکان اتیسم دستاورد مهمی به شمار رود.fa_IR
dc.format.extent616
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.publisherShahid Beheshti University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشیfa_IR
dc.relation.ispartofThe Scientific Journal of Rehabilitation Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2020.111302.1900
dc.subjectدلسوزی نسبت به خودfa_IR
dc.subjectشوخ‌طبعیfa_IR
dc.subjectناگویی هیجانیfa_IR
dc.subjectکودکان اتیسمfa_IR
dc.subjectروانشناسیfa_IR
dc.titleمقایسه‌ی دلسوزی نسبت به خود، شوخ‌طبعی و ناگویی عاطفی در بین مادران کودکان اتیسم با بهنجار در شهر اهوازfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، واحد اردبیل، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه محققق اردبیلی ،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، اردبیل ، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد تهران مرکزی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، واحد اردبیل، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue1
dc.citation.spage242
dc.citation.epage251
nlai.contributor.orcid0000000198489016
nlai.contributor.orcid0000000252526018


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد