تاثیر راهنمایی‌ شناختی بر مولفه‌های اکوستیکی نوای گفتار در کودکان بهنجار 12- 8 سال

Abstract

مقدمه و اهداف در صوت‌درمانی، رویکرد راهنمایی‌ شناختی از طریق تحریک الگوهای تفکر و تصویرسازی‌های معنایی ذهنی نهفته در تکالیف منجربه استخراج رفتار صوتی موردنظر می‌شود. در این پژوهش، از راهنماهای شناختی برای تغییر مولفه‌های اکوستیکی نوای گفتار در کودکان بهنجار استفاده شده است. مواد و روش ها پژوهش حاضر به شیوه کارآزمایی بالینی بر روی 120 کودک بهنجار (60 مذکر و 60 مونث) 12- 8 ساله انجام شد. کودکان مورد مطالعه از روی 6 جمله حاوی کلمات کلیدی به ترتیب «بلند»، «آرام»، «هل داد»، «بالا»، «خوشحال» و «ناراحت» دو مرتبه (قبل و بعد از ارایه راهنمایی شناختی) خواندند. مولفه‌های اکوستیکی نوای گفتار شامل فرکانس پایه، شدت، دیرش و تغییرات آن‌ها در تکالیف فوق با استفاده از نرم‌افزار praat مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها یافته‌ها نشان داد میانگین فرکانس پایه در کلیه کلمات کلیدی و جملات مورد بررسی (به استثنای جمله حاوی کلمه کلیدی «هل داد») در کلیه محدوده‌های سنی و جنسی بعد از ارایه راهنمایی شناختی افزایش معنادار (05/0p˂) یافت. میانگین شدت نیز در جملات حاوی کلمات کلیدی «بلند»، «هل داد»، «بالا» و «خوشحال» به‌صورت معنادار افزایش؛ اما در جملات حاوی کلمات «آرام» و «ناراحت» کاهش یافت (05/0p˂)؛ تغییرات دیرش نیز در کلیه جملات و کلمات کلیدی به لحاظ آماری معنادار بود (05/0p˂). نتیجه گیری راهنمایی‌های شناختی می‌تواند بدون تحمیل هیچ‌گونه الگوی بیرونی، جنبه‌های مختلف نوای گفتار را در کودکان بهنجار فارسی زبان تغییر دهد. مطالعات بعدی می‌توانند قابلیت استفاده از رویکرد راهنمای شناختی را در درمان مشکلات نوای گفتار کودکان فارسی زبان مورد مطالعه قرار دهند.