نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخدامی, سیده مریمfa_IR
dc.contributor.authorمدرسی, یحییfa_IR
dc.contributor.authorکمالی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorدرینان, میشلfa_IR
dc.contributor.authorفداکار, نادرfa_IR
dc.contributor.authorنجم‌الدینی, سجادfa_IR
dc.contributor.authorعباسقلی‌زاده, نسرینfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:04:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:04:51Z
dc.date.available1399-07-09T00:04:51Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:04:51Z
dc.date.issued2015-03-21en_US
dc.date.issued1394-01-01fa_IR
dc.date.submitted2014-04-30en_US
dc.date.submitted1393-02-10fa_IR
dc.identifier.citationخدامی, سیده مریم, مدرسی, یحیی, کمالی, محمد, درینان, میشل, فداکار, نادر, نجم‌الدینی, سجاد, عباسقلی‌زاده, نسرین. (1394). تاثیر راهنمایی‌ شناختی بر مولفه‌های اکوستیکی نوای گفتار در کودکان بهنجار 12- 8 سال. فصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی, 4(1), 81-72. doi: 10.22037/jrm.2015.1100010fa_IR
dc.identifier.issn2251-8401
dc.identifier.issn2252-0414
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2015.1100010
dc.identifier.urihttp://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100010.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/169344
dc.description.abstractمقدمه و اهداف در صوت‌درمانی، رویکرد راهنمایی‌ شناختی از طریق تحریک الگوهای تفکر و تصویرسازی‌های معنایی ذهنی نهفته در تکالیف منجربه استخراج رفتار صوتی موردنظر می‌شود. در این پژوهش، از راهنماهای شناختی برای تغییر مولفه‌های اکوستیکی نوای گفتار در کودکان بهنجار استفاده شده است. مواد و روش ها پژوهش حاضر به شیوه کارآزمایی بالینی بر روی 120 کودک بهنجار (60 مذکر و 60 مونث)  12- 8 ساله انجام شد. کودکان مورد مطالعه از روی 6 جمله حاوی کلمات کلیدی به ترتیب «بلند»، «آرام»، «هل داد»، «بالا»، «خوشحال» و «ناراحت» دو مرتبه (قبل و بعد از ارایه راهنمایی شناختی) خواندند. مولفه‌های اکوستیکی نوای گفتار شامل فرکانس پایه، شدت، دیرش و تغییرات آن‌ها در تکالیف فوق با استفاده از نرم‌افزار praat مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها یافته‌ها نشان داد میانگین فرکانس پایه در کلیه کلمات کلیدی و جملات مورد بررسی (به استثنای جمله حاوی کلمه کلیدی «هل داد») در کلیه محدوده‌های سنی و جنسی بعد از ارایه راهنمایی شناختی افزایش معنادار (05/0p˂) یافت. میانگین شدت نیز در جملات حاوی کلمات کلیدی «بلند»، «هل داد»، «بالا» و «خوشحال» به‌صورت معنادار افزایش؛ اما در جملات حاوی کلمات «آرام» و «ناراحت» کاهش یافت (05/0p˂)؛ تغییرات دیرش نیز در کلیه جملات و کلمات کلیدی به لحاظ آماری معنادار بود (05/0p˂). نتیجه گیری راهنمایی‌های شناختی می‌تواند بدون تحمیل هیچ‌گونه الگوی بیرونی، جنبه‌های مختلف نوای گفتار را در کودکان بهنجار فارسی زبان تغییر دهد. مطالعات بعدی می‌توانند قابلیت استفاده از رویکرد راهنمای شناختی را در درمان مشکلات نوای گفتار کودکان فارسی زبان مورد مطالعه قرار دهند.fa_IR
dc.format.extent728
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.publisherShahid Beheshti University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشیfa_IR
dc.relation.ispartofThe Scientific Journal of Rehabilitation Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2015.1100010
dc.subjectراهنمایی ‌شناختیfa_IR
dc.subjectنواfa_IR
dc.subjectاکوستیکیfa_IR
dc.subjectکودکانfa_IR
dc.subjectبهنجارfa_IR
dc.titleتاثیر راهنمایی‌ شناختی بر مولفه‌های اکوستیکی نوای گفتار در کودکان بهنجار 12- 8 سالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.department2. مربی و عضو هیئت علمی گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران. ایرانfa_IR
dc.contributor.department3. استاد و عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، گروه زبانشناسی، تهران، تهران. ایرانfa_IR
dc.contributor.department4. دانشیار و عضو هیئت علمی گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران. ایرانfa_IR
dc.contributor.department5. دکتر و عضو گروه فیزیک پزشکی، بیمارستان Freeman ،Newcastle upon Tyne، بریتانیاfa_IR
dc.contributor.department6. دانشجوی کارشناسی، گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران. ایرانfa_IR
dc.contributor.department6. دانشجوی کارشناسی، گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران. ایرانfa_IR
dc.contributor.department6. دانشجوی کارشناسی، گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران. ایرانfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue1
dc.citation.spage81
dc.citation.epage72
nlai.contributor.orcid0000-0002-4261-7362


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد