تأثیر اضافۀ اشراقیه در ارتقای ایمان

Abstract

شیخ اشراق نسبت موجودات با خداوند یا نسبت انوار مجرده خصوصاً نفس ناطقه با نورالانوار را در پرتو اضافۀ اشراقیه تبیین می‌کند. در اضافۀ اشراقیه، مضاف که عین اضافه است، دارای وجود فقری، غیرمستقل و قائم‌بغیر است، غیری که قیوم و حقیقت محض واحد مستقل است. شیخ اشراق این اضافه را از سنخ نور می‌داند. از نظر شیخ اشراق، نفس انسان در پرتو اضافۀ اشراقیه می‌تواند به مراتب بالای شناخت و ایمان به خداوند برسد و ایمان او از طریق عشق به عالم علوی ظهور یابد. نفس در پرتو اضافۀ اشراقیۀ انوار عالی خود را مفتقر إلی الله می‌بیند، و به مقام فنا و بقای بعد از فنا و مقام عبودیت و نفس مطمئنه می‌رسد. وقتی نفس انسان به نور عقلی باقی شود، از افتقار و نقص و جهل به غنا و کمال و معرفت می‌رسد. از همین رو اضافۀ اشراقیه شریف‌ترین نسبت‌هاست.