مطالعه‌ی گونه شناسی، عناصر و اجزای معماری ایران در دوره ساسانی

Abstract

معماری اسامی ایران تداوم طبیعی معماری دوره ساسانی است و شناخت و مطالعه این معماری می تواند راه گشای ما در شناخت معماری دوره اسامی و جنب ههای مختلف آن باشد. متأسفانه علی رغم این مهم معماری این دوره به طور شایسته و جامع شناسایی و مطالعه نشده و ابهامات اساسی در خصوص سیر تحول و تکامل این معماری، تاریخ گذاری بناهای بر جای مانده، گون هشناسی، عناصر و اجزا، تکنیک ها، شیوه های معماری و موارد دیگر وجود دارد. معماری ساسانی در حقیقت تداوم و تکامل معماری اشکانی است. تمرکز توان معماری به ساخت بنای کاخ ها و معابد)در کنار تنوع گسترده ای از بناها با کارکردهای مختلف(، استفاده از نقشه هایی با عنصر مسلط ایوان، گنبدخانه و صحن، توانایی بسیار در برپایی سازه های طاق و گنبد، استفاده استادانه از مصالح در دسترس، به ویژه سنگ لاشه و ماط گچ، استفاده گسترده و هنرمندانه از تزیین گچ بری و موارد دیگر از شاخصه های معماری ایران دوره ساسانی است که در این مقاله به آن پرداخته م یشود. Abstract Iranian Islamic architecture is a natural continuation of the Sassanid architecture and understanding of this architecture can guide us in understanding various aspects of Iranian architecture during the Islamic periods. Despite the importance, Sassanid architecture is not well studied and there are major uncertainties about the evolution of this form architecture including Buildings dating, Building typology, Elements and components, Techniques, Architectural styles and other items. Sassanid architecture is a continuation and evolution of Parthian architecture. The main focus in this architecture is to build palaces; Using plans with the dominant element of Ivan; high Ability in vault and dome structures; Masterful use of available materials; Extensive and artistic use of stucco ornament and Other items are Sassanid Architectural characteristics that Are studied in this paper. Keywords: Iranian architecture, Sassanid architecture, Fire temples, Sassanid palaces, Ivan