بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد حیواندرمانی بهمنظور بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان اوتیسم: گزارش موردی مداخلهای
(ندگان)پدیدآور
عابدیان, مهنازمرادی تولائی, آرزوسعیدی سردابی, مریمنقدیشی, مهسانوع مدرک
Textگزارش موردی
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: اوتیسم یکی از اختلالات فراگیر رشد میباشد که ویژگی اصلی آن وجود نقایص کیفی در تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی دوجانبه و نیز محدودشدن الگوهای رفتاری میباشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بهبود تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم با استفاده از رویکرد درمانی با کمک حیوان و بررسی اثربخشی این روش درمانی بر بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان اتیستیک در سال 1396 در شهر مشهد انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر که بهصورت گزارش موردی مداخلهای تنظیم شده است، در ارتباط با سه کودک نه ساله که با روش نمونهگیری تصادفی از میان کودکان اتیستیک با عملکرد بالا در سطح شهر مشهد انتخاب گردیدند، انجام شد. شرکتکنندگان طی یک دوره سه هفتهای (آزمون بهصورت هفتگی) از طریق خردهمقیاس تعاملات اجتماعی مقیاس درجهبندی اوتیسم Gilliam ویرایش دوم مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند. سپس، مداخله با حیوان (سگ) برای هر سه شرکتکننده به مدت 12 هفته بهصورت انفرادی صورت گرفت و مجدداً تعاملات اجتماعی کودکان ارزیابی گردید. یافتهها: هر سه فرد شرکتکننده در این مطالعه بهطور متوسط 30 درصد پیشرفت در مهارتهای اجتماعی را نشان دادند. نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشاندهنده اثربخشی مداخله با استفاده از حیوان بر بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان طیف اوتیسم بودند.
کلید واژگان
اوتیسمحیواندرمانی
مهارتهای اجتماعی
شماره نشریه
69تاریخ نشر
2019-05-221398-03-01
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی مشهدMashhad University of Medical Sciences
سازمان پدید آورنده
متخصص اعصاب و روان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، تربت جام، ایراندانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، تربت جام، ایران
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، تربت جام، ایران
شاپا
2645-59192645-5927




