نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعابدیان, مهنازfa_IR
dc.contributor.authorمرادی تولائی, آرزوfa_IR
dc.contributor.authorسعیدی سردابی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorنقدیشی, مهساfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:34:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:34:09Z
dc.date.available1399-07-08T23:34:09Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:34:09Z
dc.date.issued2019-05-22en_US
dc.date.issued1398-03-01fa_IR
dc.date.submitted2019-03-02en_US
dc.date.submitted1397-12-11fa_IR
dc.identifier.citationعابدیان, مهناز, مرادی تولائی, آرزو, سعیدی سردابی, مریم, نقدیشی, مهسا. (1398). بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد حیوان‌درمانی به‌منظور بهبود مهارت‌های اجتماعی کودکان اوتیسم: گزارش موردی مداخله‌ای. نوید نو, 22(69), 42-50. doi: 10.22038/nnj.2019.38825.1149fa_IR
dc.identifier.issn2645-5919
dc.identifier.issn2645-5927
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22038/nnj.2019.38825.1149
dc.identifier.urihttp://nnj.mums.ac.ir/article_13314.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/157749
dc.description.abstract<strong>مقدمه:</strong> اوتیسم یکی از اختلالات فراگیر رشد می‌باشد که ویژگی اصلی آن وجود نقایص کیفی در تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی دوجانبه و نیز محدودشدن الگوهای رفتاری می‌باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بهبود تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم با استفاده از رویکرد درمانی با کمک حیوان و بررسی اثربخشی این روش درمانی بر بهبود مهارت‌های اجتماعی کودکان اتیستیک در سال 1396 در شهر مشهد انجام شد.<br /> <strong>مواد و روش</strong><strong>‌</strong><strong>ها:</strong> مطالعه حاضر که به‌صورت گزارش موردی مداخله‌ای تنظیم شده است، در ارتباط با سه کودک نه ساله که با روش نمونه‌گیری تصادفی از میان کودکان اتیستیک با عملکرد بالا در سطح شهر مشهد انتخاب گردیدند، انجام شد. شرکت‌کنندگان طی یک دوره سه هفته‌ای (آزمون به‌صورت هفتگی) از طریق خرده‌مقیاس تعاملات اجتماعی مقیاس درجه‌بندی اوتیسم Gilliam ویرایش دوم مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند. سپس، مداخله با حیوان (سگ) برای هر سه شرکت‌کننده به مدت 12 هفته به‌صورت انفرادی صورت گرفت و مجدداً تعاملات اجتماعی کودکان ارزیابی گردید<strong>.</strong><br /> <strong>یافته‌ها:</strong> هر سه فرد شرکت‌کننده در این مطالعه به‌طور متوسط 30 درصد پیشرفت در مهارت‌های اجتماعی را نشان دادند.<br /> <strong>نتیجه</strong><strong>‌</strong><strong>گیری:</strong> نتایج حاصل از این مطالعه نشان‌دهنده اثربخشی مداخله با استفاده از حیوان بر بهبود مهارت‌های اجتماعی کودکان طیف اوتیسم بودند.fa_IR
dc.format.extent530
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.publisherMashhad University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.ispartofنوید نوfa_IR
dc.relation.ispartofNavid Noen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22038/nnj.2019.38825.1149
dc.subjectاوتیسمfa_IR
dc.subjectحیوان‌درمانیfa_IR
dc.subjectمهارت‌های اجتماعیfa_IR
dc.titleبررسی اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد حیوان‌درمانی به‌منظور بهبود مهارت‌های اجتماعی کودکان اوتیسم: گزارش موردی مداخله‌ایfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeگزارش موردیfa_IR
dc.contributor.departmentمتخصص اعصاب و روان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، تربت جام، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، تربت جام، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام، تربت جام، ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue69
dc.citation.spage42
dc.citation.epage50
nlai.contributor.orcid0000-0002-8989-6880


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد