بررسی نوآوری های آموزشی در مدارس ایران

Abstract

وقوع انقلاب اطلاعاتی از سویی و پیشرفت روزافزون فناوری ها از سوی دیگر، نظام آموزشی سنتی را از بسیاری جهات به شدت تحت تأثیر قرار داده است تا تحولاتی را به آن تحمیل کند. عدم کارآیی نظام پیشین حافظه مدار در شرایطی که حجم علم در هر 5/5-5 سال دو برابر می شود، تغییر رویکرد سنتی به رویکرد حل مسئله را الزامی کرده است. همچنین پیشرفت در فناوری های ارتباطی، در نظام آموزشی تأثیر گذاشته و تحولاتی را در آن ایجاد کرده است. از این رو بررسی نوآوری های آموزشی 1 (شامل تغییرات در زمینۀ نظام های آموزشی، محتوای آموزشی، تغییراتی که به تحول سازمان آموزشی می انجامد و فناوری های جدید آموزشی)، در ایران از اهمیت ویژه برخوردار شده است. این پژوهش، براساس اطلاعات حاصله از مهم ترین نوآوری های به وقوع پیوسته در سطح جهان و تهیۀ و تدوین پرسشنامه ای محقق ساخته که از سوی 1316 نفر از دبیران مدارس راهنمایی و دبیرستانی زن و مرد در سطح 14 استان کشور تکمیل شده، به بررسی میزان تحقق نوآوری های مزبور پرداخته است. نتایج به دست آمده اولاً بیانگر نوآوری های آموزشی است که در سطح مدارس کشور محقق شده و ثانیاً بیانگر نوآوری های آموزشی است که معلمان و اولیای اجرایی_ آموزشی نوآور، تمایل به زمینه سازی سازمان آموزش و پرورش برای تحقق آن ها داشته اند.