بازشناسی نسخۀ تحفۀ سلطانیه و بررسی محتوا و ویژگی‌های سبکی آن

Abstract

نسخۀ خطی <em>تحفۀ سلطانیه</em> را حسن بن گل‌محمد تألیف و ملاقدیم استنساخ کرده و به پادشاه تیموری هند، گویا شهاب‌الدین شاه‌جهان (10۳۷ـ10۶۹) اهدا کرده است. این نسخه که به شمارۀ 86864 در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی ایران نگهداری می‌شود، در سه باب نگاشته شده: باب اول در مکتوبات سلاطین که به صاحبان مناصب مختلف حکومتی و متعلقان نگاشته و نیز جواب هریک از آن نامه‌ها، باب دوم در احکام و نشان حکومت و امارت مانند حکم ولایت، صدارت، شیخ‌الاسلامی، قضاوت و جز آن‌، باب سوم در مکاتبات شرعیه که شامل خط نکاح و طلاق، وثایق اعتاق و وکالت و حواله و بیع است. نسخۀ یادشده با اشتمال بر مجموعه‌ای از این‌گونه نامه‌های سلطانی و اخوانی و احکام دیوانی و شرعی، به قلم خود مؤلف و احتوای نکات ادبی، اجتماعی، سیاسی، کشوری و لشکری به‌عنوان الگوهایی برای نامه‌نگاری رسمی آن روزگار، نسخۀ ارزشمندی به شمار می‌آید. مقالۀ پیشِ رو بر آن است تا نسخۀ مذکور را از منظر محتوا و ویژگی‌های سبکی بررسی و معرفی کند.