خطاپذیری علم حضوری و مکاشفات عرفانی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
479.3کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
این مسئله که آیا علم حضوری که از آن به عنوان سنگ بنای معرفت بشری یاد می‌شود، قابل اتصاف به صدق و کذب هست و می‌توان روزنه‌هایی برای ورود خطا بدان، یافت یا نه، معمولا با پاسخ منفی از سوی فیلسوفان مسلمان روبه‌رو است، اما در این نوشته بر خلاف دیدگاه مشهور حکما که علم حضوری را به دلیل فقدان واسطه و فاصله، خطاناپذیر می‌دانند، با روش تحلیلی، مورد بررسی قرار می‌گیرد و در گام نخست با اثبات حضوری بودن مشاهدات و مکاشفات عرفانی و در گام بعد با اثبات وجود خطا در مشاهدات عرفانی و در برخی موارد وجود خطا در خود علم حضوری، خطاپذیر بودن این علم دست‌کم در مورد انسان اثبات می‌شود، اما اثبات این مسأله موجب اسقاط حجیت و اعتبار علوم حضوری نمی‌شود، بلکه معیار حجیت در این ساحت از معرفت بشری عبارت است از رعایت شرط روش‌مندی و سلوک عقلایی که مورد پذیرش دانشمندان این علم است.
کلید واژگان
علم حضوریعلم حصولی
مشاهده
مکاشفه
خطاپذیری
فلسفه اسلامی
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2018-02-201396-12-01
ناشر
دفتر تبلیغات اسلامی- پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی (پژوهشکدۀ اسلام تمدنی)سازمان پدید آورنده
دبیر گروه فلسفه مجمع عالی حکمت اسلامی مشهد- مدیر گروه طب وحیانی مؤسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلامفلسفه و کلام اسلامی، دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد
