ارائه ی الگوی تصمیم گیری اخلاقی مدیران منابع انسانی؛ مورد مطالعه: سازمان های فعّال در صنعت دارو

Abstract

تحقیق حاضر به بررسی موضوع تصمیم‌گیری اخلاقی در مدیریت منابع‌انسانی می‌پردازد. مدیریت منابع‌انسانی از آنجا که بطور زیربنایی مبتنی بر ارتباطات انسانی در بستر سازمانی است، از بُعد مسائل اخلاقی، موضوعی پیچیده و حسّاس محسوب می‌شود. مدیران این حوزه اغلب با پدیده‌ی «عاملیّت دوگانه» روبرو هستند که بر اساس آن باید هم نقش شریک استراتژیک سازمانی را ایفا کرده و سودآوری را در نظر بگیرند و هم از منافع کارکنان حمایت کنند. در همین راستا این پژوهش با استفاده از داده های بدست آمده از 13 مصاحبه‌ی عمیق با مدیران منابع‌انسانی فعّال در صنعت دارو و با روش کیفی نظریه‌ی داده بنیاد با رویکرد گلیزری، به تبیین الگوی تصمیم‌گیری اخلاقی این مدیران پرداخته است. در مجموع یافته‌های تحقیق 10 مورد «مسأله ی اخلاقی» در این حوزه را نشان می‌دهد. بعلاوه مقوله‌ی «استدلال اخلاقی» بعنوان مقوله‌ی محوری تحقیق در کنار 13 مقوله‌ی فرعی که خود در قالب پنج دسته عوامل اقتضائی «صنعتی»، «سازمانی»، «شغلی»، «فردی» و «موقعیّتی» طبقه‌بندی شده‌اند، از درون داده‌ها ظاهر شدند. مدل تحقیق نشان می‌دهد که چگونه هر یک از عوامل اقتضائی، فعّال‌کننده‌ی نوع خاصی از استدلال اخلاقی این مدیران می‌باشند. الگوی نهایی پژوهش علاوه بر سهم دانش‌افزایی بالا در حوزه‌ی نظری،کاربردهای عملی برای فعّالین این حوزه و بطور خاص صنعت دارو در ایران دارد.