بررسی اثر تیمارهای مختلف آبیاری و زیر شکنی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه ای

Abstract

این پژوهش به منظور بررسیک‌اهش فشردگی خاک و تعداد آبیاری و در نتیجه افزایش ک‌ارایی مصرف آب گیاه ذرت در قالب آزمایش<br />اسپلیت بلوک )استریپ پلات( در پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال های 1383 - 1385 به مدت سه سال در منطقه مغان<br />Iاجرا شد. عامل زیرشکنی در سه سطح زیر شکنی 40 و 60 سانتی متر و بدون زیرشکنی در نوار عمودی و عامل آبیاری در سه سطح I2 ،I1 و 3<br />)به ترتیب آبیاری پس از 80 ، 100 و 120 میلی متر تبخی ر از طشتکک‌لاس A( در نوار افقی قرار گرفت. نتایج نشان داد ک‌ه اختلاف عملکرد دان ه در<br />سطوح مختل ف زیرشکنی و رژیم های مختلف آبیاری از نظر آماری در سطح احتمال کی درصد معنی داری ولی اثر متقابل این دو عامل از نظر<br />آمار یغیرمعنی دار بو د. تیمارهای زیرشکنی به عمق 60 و 40 سانتی متر به ترتیب با 5/ 12 و 3/ 12 تن در هکتار بالاترین و تیمار بدون زیرشکنی<br />با 15 / 11 تن در هکتار پایین ترین عملکرد را داشتند. بیشترین عملکرد دانه ) 68 / 12 تن در هکتار( مربوط به رژیم آبیاری I2 و کمترین عملکرد)<br />10/78 تن در هکتار( مربوط به رژیم آبیاری I3 بو د. میزان افزایش عملکرد تیمارهای زیرشکنی به عمق 60 و 40 سانتی متر نسبت به تیمار<br />بدو نزیرشکنی متفاوت بود. به طوری که این افزایش در تیمار آبیاری I1 به ترتیب 40 / 8 و 05 / 3 درصد بود. تجزیه واریانس شاخص مخروط در<br />عمق های مختلف خاک نشان داد تاثیر زیرشکنی بر این شاخص از نظر آماری معنی آماری بود و زیرشکنی باعث بهبود شاخص مخروط شده<br />است. به طور کلی کارایی زیر شکنی در تیمارهای مختلف آبیاری متفاوت بوده و در صورت کمبود آب و افزایش فاصله آبیاری کارآیی زیرشکنی<br />نیز افزایش م ییابد.