تجزیه پایداری عملکرد علوفه در لاین های سورگوم

Abstract

هدف از این تحقیق تجزیه اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط بر روی عملکرد علوفه تر 15 لاین سورگوم علوفه ای با استفاده از تجزیه مدل اثرات<br />اصلی افزایشی و ضرب پذیر امی) AMMI ( و نیز ارزیابی ژنوتی پها، محی طها و اثرات متقابل آنها با استفاده از آمار ههای پایداری و اکووالانس ریک<br />بود. آزمایشات در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزی نیشابور وطرق مشهد طی سال های 88 - 1386 به مدت سه سال زراعی اجراء شدند. نتایج حاصل<br />از تجزیه امی بر روی عملکرد علوفه تازه نشان داد که اثرات اصلی ژنوتیپ، محیط، اثرات متقابل آنها و دو مؤلفه اول اثر متقابل معنی دار بودند. نمودار<br />بای پلات امی قادر به تفکیک ژنوتی پهای پایدار و محیط های با قدرت تفکیک بالا از محیط های ضعیف بود. در محیط های مورد بررسی بر اساس<br />نتایج تجزی ه امی و پارامتر های پایداری مورد مطالعه، ژنوتیپ های 15 و 5 با عملکرد بالاتر از میانگین دارای بیشترین پایداری بودند در صورتیکه<br />ژنوتیپ های 1 و 3 با بیشترین تاثیر در اثر متقابل ناپایدارترین ژنوتی پها شناخته شدند. نتایج حاصل از توصیه ژنوتی پها برای دو منطقه مورد مطالعه<br />در مدل امی نشان داد که ژنوتیپ های 1 و 3 بیشترین سازگاری را در سه سال زراعی به شرایط نیشابور داشتند، در حالیکه ژنوتیپ های 5 و 15<br />بیشترین سازگاری را به شرایط مشهد در طی این بررسی نشان دادند.