تاثیر بهره برداری از پلیس سواره نظام در کنترل نا آرامی های ورزشی

Abstract

ناآرامی های ورزشی و وندالیسم نیز از آن دسته انحرافات و بزه کاری هایی است که در جامعه نمود و ظهور یافته و نمودی بارز از مفهوم پرخاشگری می باشند. پلیس اسب سوار می تواند به عنوان یکی از راه کارهای بازدارنده در مقابل این پدیده اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد. هدف اصلی این پژوهش تبیین چگونگی بهره برداری از پلیس سواره نظام در کنترل ناآرامی های ورزشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دو گروه از کارکنان واحدهای کنترل اجتماعات یگان های ویژه ناجا در سطح استان تهران به تعداد 90 نفر و تماشاچیان فوتبال شرکت کننده در مسابقات ورزشی بود که با توجه به جدول مورگان 385 نفر مورد بررسی قرار گرفته و نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام یافت. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه این تحقیق 879/. محاسبه شدکه نشان دهنده پایایی بالایی می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. روش های توصیفی شامل نمودار، محاسبه شاخص های مرکزی و پراکندگی همانند میانگین، انحراف معیار و درصد فراوانی و روش های استنباطی شامل آزمون های t تک نمونه ای، کلموگروف-اسمیرنف و فریدمن می باشد که توسط نرم افزار Spss انجام گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، از نظر هر دو گروه کارکنان پلیس یگان ویزه و تماشاچیان ورزشگاه ها، کارکرد فیزیکی، فرهنگی و عملیاتی حضور پلیس سواره نظام در جریان مسابقات ورزشی، بر بهبود عملکرد یگان ویژه در کنترل اجتماعات ورزشی موثر است. همچنین نتیجه بکارگیری آزمون رتبه ای فریدمن نشان داد که از نظر اعضای جامعه آماری، کارکرد عملیاتی پلیس سواره نظام بیشترین تأثیر را بر بهبود عملکرد یگان ویژه در کنترل اجتماعات ورزشی دارد. کارکرد های فیزیکی و فرهنگی در رده های بعدی قرار گرفتند.