بررسی تاثیر نوع دانه گرده بر تشکیل میوه وکیفیت آن در انبه (Mangifera indica)

Abstract

انبه یکی از محصولات گرمسیر است که در جنوب ایران کشت و کار میشود وعملکرد کمتری در مقایسه با سایر مناطق مورد کشت و کار دارد. طبق گزارشات عملکرد این گیاه در اثر دگر گرده افشانی افزایش می‌یابد. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر خودگشنی، گرده افشانی کنترل شده و گرده افشانی آزاد بر رشد لوله گرده و تولید میوه در سه ژنوتیپ انبه موجود در ایران بود. پس از اعمال تیمار های گرده افشانی، از گل های گرده افشانی شده در زمان های سه و هفت روز بعد از گرده افشانی، نمونه گیری انجام شد. رنگ آمیزی مادگی با آنیلین بلو و مطالعه وضعیت رشد لوله گرده با استفاده از میکروسکوپ فلورسنت انجام شد. درصد تشکیل میوه نهایی 15 و 90 روز پس از گرده افشانی شمارش گردید. میانگین طول، عرض، وزن و مواد جامد محلول میوه در تمام تیمارها ثبت گردید. خودگشنی در همه ژنوتیپ ها مانع تشکیل میوه گردید. بین خودگرده افشانی و گرده افشانی آزاد تفاوت معنی داری در مورد رشد لوله گرده و تشکیل میوه مشاهده شد. بالاترین میزان تشکیل میوه در ژنوتیپ های شماره یک و سه با دانه گرده ژنوتیپ شماره دو مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که نوع دانه گرده می‌تواند بر درصد تشکیل میوه و خصوصیات کمی و کیفی میوه انبه تاثیرگذار باشد، بطوریکه درصد میوه تولید شده در حالت خودگشنی به طور معنی داری کمتر از حالت دگرگشنی است. به منظور افزایش راندمان تولید در این گیاه علاوه بر تاثیر مثبت گرده افشانی با دانه گرده غیر خودی، باید والد گرده دهنده مناسب برای هر رقم انتخاب و مورد توجه قرار گیرد.