تأثیر ذهن‌آگاهی بر پیشرفت تحصیلی و سازگاری تحصیلی: نقش واسطه‌ای خودپندارۀ تحصیلی

Abstract

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ذهن آ‌گاهی با پیشرفت تحصیلی و سازگاری تحصیلی با نقش واسطه‌ای خودپنداره تحصیلی دانشجویان دختر دانشگاه فرهنگیان کرمان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع تحلیل مسیر بود. حجم نمونه را 299 دانشجو تشکیل دادند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش جهت گرد‌آوری داده‌ها از معدل تحصیلی نیمسال اول، پرسش‌نامه سازگاری بیکر و سریاک SACQ))، سیاهه ذهن‌آگاهی فرایبورگ (FMI) و پرسشنامه‌ تحصیلی (ASCQ) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل داده های استنباطی از روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر نشان می‌دهد که ذهن‌آگاهی به‌طور مستقیم و معنادار با پیشرفت تحصیلی و سازگاری تحصیلی رابطه دارد، و خودپنداره تحصیلی نقش واسطه‌ای با پیشرفت تحصیلی و سازگاری تحصیلی دارد. از این پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که ذهن‌آگاهی باعث بالا بردن پیشرفت، سازگاری و خودپنداره تحصیلی می‌شود؛ بنابراین داشتن ذهن‌آگاهی در محیط‌های آموزشی منجر به افزایش پیشرفت، سازگاری و خودپنداره تحصیلی دانشجویان می‌شود.