امام خمینى(ره) اجتهاد انقلابى و انقلاب در اجتهاد

Abstract

خرداد، در تاریخ انقلاب اسلامى ایران، اهمیت بسیارى دارد. مظهر جلوه‏هایى<br /> فراموش ناشدنى است، و به همین لحاظ، ماه امامت و اجتهاد و، نیز، ماه یکى از<br /> مردمى‏ترین انقلاب‏هاى جهان شناخته شده است. امّا خرداد هفتاد و هشت ویژگى<br /> خاصى دارد؛ تقارن دهمین سالگرد عروج ملکوتى بنیان‏گذار «جمهورى اسلامى»، با<br /> یکصدمین سال میلادش، که از سوى رهبر فرزانه انقلاب «سال امام خمینى» نام گرفته است،<br /> فرصتى است که سروشى از اندیشه‏ها و رهنمودهاى امام راحل مورد تأمّلى مجدّد قرار گیرد. اهمیت این گونه تأملات از آن رو است که به نظر مى‏رسد بسیارى از ارکان اندیشه و<br /> عناصر اساسى نوآوریهاى امام، در سایه ناشى از «حجاب معاصرت»، «شخصیت ویژه» و یا<br /> «محبوبیت‏سیاسى»،وى،ناخواسته‏موردغفلت‏قرارمى‏گیرد.یکى‏از همین نوآورى‏هاى اساسى<br /> که به رغم برخى توجّهات مقطعى، همچنان در محاق مانده و هرگز تاکنون به جریانى مسلّط و<br /> رایج در مراکز علمى تبدیل نشده است، نگاه تازه امام خمینى به رابطه دین و سیاست، و بطور<br /> کلّى مقدمات انقلابى است که در رسالت و ماهیت اجتهاد شیعه فراهم نموده است.