زندگى و گزیده اندیشه سیاسى آیت ‏الله طالقانى

Abstract

<em> </em><em>سید محمود طالقانى به سال 1289 ه. ش. در روستاى گلگردِ طالقان از توابع استان<br /> تهران، دیده به جهان گشود و نزد پدرى همچون آیت‏الله سید ابوالحسن طالقانى که از<br /> علماى برجسته تهران به شمار مى‏رفت، پرورش یافت. پدرى که حضرت امام خمینى<br /> در باره مقام و منزلت او چنین مى‏گوید:</em> <em> «رحمت خداوند بر پدر بزرگوار او که در رأس پرهیزکاران بود.»</em> <em> </em><em>در باره زهد و پرهیزکارى آسید ابوالحسن طالقانى، آیت‏الله سیدحسین بدلا که با وى<br /> حشر و نشر داشته چنین مى‏گوید:</em> <em>«على‏رغم این که محل رجوع عام و خاص مردم بود ولى به هیچ وجه من الوجوه از وجوهات<br /> شرعیه و سهم مبارک امام علیه السلام استفاده نمى‏کرد و زندگى روزمره خویش را به وسیله تعمیر<br /> ساعت تأمین مى‏کرد».</em> <em><br clear="all" /> </em> <em> </em><em>سید محمود طالقانى در 10 سالگى به مکتب خانه روستاى گلگرد مى‏رود و پس از<br /> طى این دوره روانه مدرسه ملارضا در میدان امین السلطان تهران مى‏شود و شروع به تعلم<br /> دروس حوزوى مى‏نماید. پس از اندکى وارد مدرسه رضویه قم مى‏شود و در نهایت در<br /> مدرسه فیضیه سکنى مى‏گزیند. دروس سطح حوزه علمیه را نزد آیاتى چون نجفى<br /> مرعشى، ادیب تهرانى و حجت به پایان مى‏برد. بنا به گفته سیدتقى طالقانى، سید محمود<br /> داراى هوشى فوق‏العاده بود و در مدت اندکى دروس سطح را به پایان رساند. وى<br /> مى‏گوید:</em> <em>«با آنکه سید محمود خیلى جوان بود، سطح را تمام کرد و وارد حلقه درس آیت‏الله حاج شیخ<br /> عبدالکریم حائرى یزدى مؤسس حوزه علمیه قم گردید.</em> <em> </em><em>طالقانى در کنار دروس فقه و اصول حوزه (که درس معمول و رایج در حوزه‏هاست و<br /> هر طلبه‏اى الزاما آن را باید بخواند)، فلسفه و حکمت را نزد آیاتى همچون تقى اشراقى و<br /> میرزا خلیل کمره‏اى طى کرد. سید محمود در سال 1310 ه.ش. پدر خویش را در سن 72<br /> سالگى از دست مى‏دهد و پس از فوت پدر به وى پیشنهاد مى‏شود که در تهران امام<br /> جماعت مسجدى شود و به وعظ و خطابه مردم مشغول گردد. ولى از آنجا که سید<br /> محمود به درس و بحث علاقه داشت، حوزه را به امام جماعتى و مرید و مرادى ترجیح<br /> داد و براى تکمیل تحصیلات خود عازم نجف اشرف گردید. در آنجا از محضر آیت‏الله<br /> سید ابوالحسن اصفهانى، شیخ محمدحسین غروى و آقاضیاء عراقى بهره‏مند گردید و از<br /> دست مرجع بزرگ جهان تشیع آیت‏الله ابوالحسن اصفهانى موفق به اخذ درجه اجتهاد<br /> گردید. در قم نیز آیت‏الله عبدالکریم حائرى یزدى به وى اجازه استنباط و اجتهاد احکام<br /> الهى مى‏دهد و از آقایان نجفى مرعشى و شیخ عباس قمى اجازه نقل حدیث و روایت<br /> دریافت مى‏کند.</em>